De vijf hoeken van de wereld: Marokko in Schaarbeek

De Schaarbeekse wijk Prinses Elisabeth aan het Station van Schaarbeek is een mooie en multiculturele wijk. In het Huart Hamoirpark staat dit kunstwerk dat past in de reeks ‘Vers Brussel’ die de literaire organisatie Het Beschrijf en het Brussels Gewest realiseerden.

Verspreid over het hele gewest, werden de voorbije jaren poëtische kunstwerken geplaatst die telkens het werk zijn van een beeldende kunstenaar en een schrijver (een Belg en een buitenlander) die zich lieten inspireren door de wijk waarvoor het werk bedoeld is.

Voor dat permanente kunstwerk ontwikkelde Christophe Terlinden een beeldhouwwerk in beschilderd brons. Op het uiteinde van de paal prijkte - aanvankelijk toch - een gekleurde bronzen appel, maar die is ondertussen blijkbaar ver van de boom gevallen. Het poëtisch kunstwerk blijkt namelijk ook uitstekend geschikt als doelpaal. Het reflecterend paneel waarop het gedicht te lezen is, hangt er wel nog net aan. 'Als dichters voorbijkomen van Abdellatif Laâbi staat er in drie talen op: het Nederlands, Frans en Arabisch.

Werkmanstuintjes
Dat Laâbi zich door de wijk liet inspireren is duidelijk: 'de stoet platanen', het slechte humeur van de ober, de stilstaande tram, de werkmanstuintjes, ze werden allemaal vereeuwigd.

Christophe Terlinden (1969) werd in 2003 bekroond met de Prijs van de Jonge Belgische Schilderkunst. Hij ontwierp onder meer een nieuwe Europese vlag en een briefje van duizend euro met de afbeelding van Manneken Pis. In Brussel zorgde hij er samen met Nathalie Mertens voor het "Straatlantaarnmuseum" aan de Lakense Haard. Abdellatif Laâbi (1942) woont in Parijs en is een van de belangrijkste hedendaagse Marokkaanse dichters. ZIjn politieke engagement kwam hem in de jaren zevntig op tien jaar gevangenschap te staan. In 1985 vertrok hij in ballingschap naar Frankrijk, waar hij werd benoemd tot Commandeur dans L'Ordre des Arts et des Lettres.