Uitgelicht: Kosmopolis naar wens

De Brussels Citizens University haalde afgelopen weekend bekende Brusselse thema's en eisen boven. Het initiatief van de denktank Aula Magna heeft de verdienste Brussel een eigen stem te geven. Vijfhonderd mensen kwamen erop af.

D e Brussels Citizens University (BCU) verzamelt het Brusselse middenveld. Het is een initiatief van de denktank Aula Magna, onder leiding van huisideo­loog Eric Corijn en oprichter Alain Deneef. Twee evenementen tijdens de BCU van afgelopen weekend trokken onze aandacht: het hoofdstuk 'Brussel en het ommeland' en het slotdebat met drie politici van de Brusselse regering.

Tijdens het debat - in feite een voorstelling door academici en ervaringsdeskundigen voor een auditorium - over Brussel en het ommeland kwamen vooral economische verhalen aan bod. Jean de Salle, de voorzitter van de Gewestelijke Ontwikkelingscommissie, toonde aan dat Brussel het middelpunt is van de Vlaamse Ruit (het gebied tussen Gent, Antwerpen en Leuven) én de Waalse Driehoek (Brussel, Charleroi en Namen). Hij riep op tot samenwerking onder de vorm van een Communauté Urbaine , een model dat eerder Frans De Keyser, adviseur bij Beci (het Brusselse samenwerkingsverband van Kamer van Koophandel en het Verbond van Ondernemingen), gepromoot had onder de noemer Brussels Metropolitan Region , een grootstedelijk gebied van economische samenwerking dat naast Brussel het arrondissement Halle-Vilvoorde en de provincie Waals-Brabant omvat.

Het betoog van KUL-professor Christian Kesteloot was iets meer uitgewerkt. Kesteloot nam eerst de tijd om concreet uit te leggen wat kernstad , stadsagglomeratie en banlieue juist inhielden, en hij paste dit toe op de Belgische situatie. In verhouding tot het aantal inwoners dat er woont en er gebruikt van maakt, is de Brusselse periferie groter dan die van grote steden als Londen en Parijs, zegt Kesteloot.

Dan kwamen de vele problemen aan bod. Het arme stadscentrum versus de rijkere gebieden buiten de stad. De werkloosheid, en de socia­le segregatie die daaruit volgt. In dat licht merkte Emmanuel van Innis, de voorzitter van Beci, op dat de Vlaamse Wooncode in de eerste plaats een maatregel is tegen een toevloed aan arme mensen in de Rand, veeleer dan een puur linguïstisch verhaal.

Van Innis waarschuwde ook voor bepaalde lobbygroepen, die "al aan het werk zijn om Brussel Europese hoofdstad-af te maken." Aanvullend besloot Anton van Assche, van de zelfstandigenorganisatie Unizo, dat er een steeds grotere kloof gaapt tussen politieke besluitvorming en economie. "Zo moeten overheden zich vandaag meer en meer beroepen op economische principes zoals concurrentie, wat ervoor zorgt dat ze elkaar gaan bekampen."

Van Assche stelde voor dat de Brusselse politici misschien eens moeten denken aan een roadshow door Vlaanderen, waarin het Brussels Gewest als een betrouwbare economische partner wordt voorgesteld. Een idee dat opgang maakte, ook tijdens het slotdebat.

Dat slot, met enkele ministers van de Brusselse regering (Jean-Luc Vanraes, Open VLD en Charles Picqué, PS) en de voorzitter van de Franse gemeenschapscommissie Christos Doulkeridis (Ecolo), was dan weer ideologisch: er werd opgeroepen om Brussels onderwijs te organiseren en die bevoegdheid bij de twee gemeenschappen weg te halen. Een idee waartegen alleen Vanraes, er deels voor bevoegd, zich verzette.

Eric Corijn riep de zaal en de politici op eindelijk eens een volwaardige Brusselse opinie te vormen. "Kosmopolitisme is het Brusselse antwoord op verdeling volgens taal." Luid applaus.

Corijn vroeg zich ook af waarom er niet sneller werk gemaakt wordt van de Brusselse staatshervorming, de herverdeling van bevoegdheden tussen gemeenten en Gewest. Picqué: "Er moeten inderdaad bevoegdheden overgeheveld worden naar het Gewest, maar dat neemt niet weg dat gemeenten ook 'contractueel' goed kunnen samenwerken met het Gewest."

Tweetalige verkiezingslijsten was ook zo'n stokpaardje van de aanwezigen. Doulkeridis: "Ik vind het oneerlijk dat er, wanneer we over de herverdeling van bevoegdheden praten, niet geraakt mag worden aan de minderheidsregelingen die gelden voor de Vlamingen in Brussel. Daar moet dan zogezegd afgebleven worden. Dat is hypocriet."