Wat een job! (2): De frietenbakker

Een keer per maand snort Zazie iemand met een ongewoon beroep op. Deze keer gaan we een frietje eten bij Steve, een professionele frietenbakker in Patrick’s Frit Shop in Laken. Waardoor wij al meteen in de war raken, want: als hij Steve heet, waar is Patrick dan?

Steve (S): Patrick is ooit met dit frietkot begonnen en heeft hier ongeveer 25 jaar frieten gebakken. Toen hij met pensioen ging, kwam Gisèle in zijn plaats. Die is er vorig jaar ook mee opgehouden. Toen heb ik het van haar overgenomen.

Een jaar geleden, dus frieten bakken is nog heel vers voor jou?
S: Wel, het is te zeggen: ik werk al heel lang, zowat achttien jaar, in de horeca (in restaurants, cafés enzoverder). Soms werkte ik als kelner in de bars van chique hotels, van Knokke tot Brussel, en soms ook als frietenbakker. Op Brusselse kermissen bijvoorbeeld, meestal samen met mijn pa. Hij heeft mij al frieten leren bakken op mijn twaalfde!

Wat is het geheim van een goeie friet?
S: Eerst en vooral moet je de frieten bakken in rundvet, nooit in olie. Frieten bakken in olie, dat is gewoon crimineel! Maar in veel snackbars doen ze dat nu, hé. En verder moet je dat vet ook regelmatig verversen, zeker twee keer per week.

Is het soort aardappel ook belangrijk?
S: Zeker! Ik werk zelf met bintjes, de echte 'patat' zeg maar. Je moet maar eens ruiken. Riekt ge dat niet?? Die aardappelen zijn een beetje zoeter, en ook goed bloemig binnenin. Elke morgen worden hier verse bintjes geleverd.

Hoe lang moeten frieten in het vet om ze krokant te krijgen?
S: Je hebt de voorbak, die duurt zo'n zes à zeven minuten, en dan de eigenlijke bak, gemiddeld twee minuten.

Dan moet je altijd op je horloge kijken?
S: Nee, je hoort dat...
Je hóórt dat?
S: Ja, een friet, die zingt in het vet, hé. Als ze bijna klaar zijn, gaat het vet anders pruttelen. Dan weten wij dat het bijna tijd is. Dat wordt een automatisme.

En hoe zijn de klanten?
S: Die vallen best mee. Weet je, wij zijn voor vijftig procent psycholoog, hé. Sommige mensen vertellen graag hun verhaal. Zo komt hier regelmatig een oud madammeke van de buurt dat niet anders doet dan klagen over haar bovenburen. Anderen vertellen in geuren en kleuren wat ze in het weekend gaan doen... Ik probeer daarnaar te luisteren. Maar er zijn van die dagen... dan is het: het ene oor in en het andere uit, wat wilt ge? Maar ik zeg altijd: de klanten, dat zijn de boterhammen op mijn bord. Ik bedoel, ik kan alleen maar leven dankzij hen.

'De boterhammen op je bord,' zeg je. Liggen daar soms ook frieten op, of kan je geen friet meer zien na het werk?
S: Toch wel, maar ik moet ze wel zelf gebakken hebben! Ik ben ook de kok thuis, ik heb nooit een vrouwtje gehad dat beter kon koken dan ik. Het zal in mijn bloed zitten...
Wat zijn de minder leuke kanten aan je beroep?
S: Het kot kuisen en het vet verversen, dat is er soms te veel aan. En het is ook lang rechtstaan, hé.

En stink je 's avonds niet te hard naar het vet?
S: Bah , valt wel mee. Een warme douche en het is weg, hé.

Tot slot, welke zijn de favoriete sausjes van het moment (bij de kinderen)?
S: Ketchup is nummer 1, en dan komen mayonaise en brasil: dat is een gesuikerde saus op basis van ananas en zo. Bij de volwassenen is de sauce andalouse het populairst.

Bij jou ook?
S: Meestal eet ik ze het liefst met mayonaise of tartaar, dan proef je de friet zelf ook nog een beetje.

Kom Steve, een kleintje met tartaar, a.u.b.!

Patrick's Frit Shop (van Steve) vind je pal tegenover de ingang van het metrostation Pannenhuis in Laken.