Bordeaux, een voetgangerszone vol ambiance

De metropool Bordeaux wil tegen 2030 de kaap van één miljoen inwoners ronden. Nu zijn dat er 750.000. Massale nieuwbouw en een ‘wijnmuseum’ – dat zo niet genoemd mag worden – moeten daarvoor zorgen.

De hogesnelheidstrein die Parijs met Bordeaux verbindt moet in 2017 operationeel zijn, nu is er een hst tot Tours maar verderop een boemel. Nu al zijn de helft van de nieuwe inwoners die de wijnstad aantrekt actieve Parijzenaars die pendelen. Nadien hoopt Bordeaux op meer: de ambitie is om in 2030 toe te treden tot de Europese metropolen van meer dan één miljoen inwoners. “Steden willen groeien,” geeft Brussels schepen van Toerisme en Financiën Philippe Close (PS) als commentaar. “Dat zie je ook bij ons, kijk maar naar Gent van burgemeester Daniël Termont (SP.A).”

We wachten aan de Cours du Médoc op een bus die ons naar de toekomstige ‘Cité des Civilisations du Vin’ moet brengen. Tussen de stoeptegels groeit het onkruid weelderig. Typisch Frans? Onze gids, Marie-Elisabeth Sapin van de dienst Internationale Betrekkingen van de stad Bordeaux, legt uit: “De inwoners mogen om hun stoep te onderhouden geen chemische producten meer gebruiken.” Langs de Cours du Médoc vinden we ook een van de laatste telefooncabines van de stad, goed voor een foto.

Een wandeling door Bordeaux ’s anderendaags leert dat de ene straat het onkruid op haar stoepen al beter wiedt dan de andere.

Om nieuwe inwoners aan te trekken, is Bordeaux massaal aan het bouwen. Ieder nieuw project met een redelijke omvang moet 20 procent sociale woningen tellen, huur- en koopwoningen samen. Vertaald naar Brussel betekent dit dat de sociale woningen, de koop- en huurwoningen van het Woningfonds en de koopwoningen van City.dev (Gomb) moeten samengeteld worden.

Wat Bordeaux alvast gemeen heeft met Brussel, is het massaal plaatsen van parkeermeters. Buurtbewoners moeten vijftien euro per maand betalen om te parkeren, een flink pak meer dan in Brussel. “Er was luidkeels protest,” legt Sapin uit. Maar dat is ondertussen gaan liggen.

Bordeaux heeft sinds 2009 een uitgebreide voetgangerszone, waar het om middernacht zeer aangenaam flaneren is, met dank ook aan het goede weer. Het is wel opletten voor de trams die door de voetgangerszone rijden en de fietsers die er massaal gebruik van maken. Maar de ambiance is uitstekend.

Werelderfgoed
’s Anderendaags in de voormiddag is het tijd om de voetgangerszone bij daglicht te verkennen. De Rue Sainte-Cathérine is een lange winkelstraat waar je (helaas) alle grote kledingketens vindt. In de smalle straatjes is er meer couleur locale. Le Comptoir Bordelais op de hoek van de Rue de la Maison Daurade en de Rue des Piliers-de-la-Tutelle huist een winkel van regionale dranken, met onder andere nos apéritifs oubliés. Recht tegenover is er een aardig overdekt galerijtje dat in restauratie is, netten moeten verhinderen dat er stenen naar beneden donderen. Je vindt er nog prachtig historische opschriften zoals Pharmacie/Apothicaire.

Het Beursplein dat werelderfgoed is, lost alle verwachtingen in. Helaas staat de Miroir d’Eau, een enorme vlakke fontein tussen Place de la Bourse en het water, droog. Dat is dan voor een volgende keer.