Sint Guidokerk Anderlecht
© Julien Bosseler

Waar blijft de indignado van Anderlecht?

© Brussel Deze Week
10/06/2015

De overlegcommissie van de gemeente Anderlecht gaf dan wel een negatief advies voor de kap van de lindebomen rond de Sint-Guidokerk – ze mogen voorlopig blijven staan – maar de gemeente wil er wel een parking met 325 parkeerplaatsen creëren. Ann Croeckaert (Groen) vindt dat men in het gemeentehuis van Anderlecht doof is voor wakkere burgers.

H et Dapperheidsplein in Anderlecht is een open ruimte van 13.000 vierkante meter rond de fraaie kerk gewijd aan de lokale held Sint-Guido. Guido was een Anderlechtse boerenzoon die in het jaar 1000 heen en weer ging naar Jeruzalem. Te voet.
Op mooie dagen is het plein een fijne plek om te vertoeven. De ‘Place de la Vaillance’ is omringd door leuke cafés en toffe terrasjes. Onder de hoge lindebomen kan menig bezoeker op zomerse dagen genieten van een ware reis naar onbekommerdere, zonnigere tijden. Het plein doet dienst voor kermissen, markten en optredens van zang en dans. Tijdens de vermaarde Anderlechtse Jaarmarkt staan de Blanc Bleu Belge er als vanouds met de opgepompte spieren te rollen naast authentieke Brabantse trekpaarden. Het is er altijd over de koppen lopen. Anderlecht staat buiten de tijd.

Buiten de tijd
Dus wat is er mis met dat Dapperheidsplein? Wel, het is een parking. Een veel te kleine parking volgens het gemeentebestuur. Het aantal beschikbare parkeerplaatsen moet er dringend omhoog naar niet minder dan 325 plaatsen. Daarenboven staat het plein vol vervelende bomen. Grote bomen zijn dat, met van die dikke stammen en gigantische bladerdaken. Die lindebomen zitten ook vol met vogels en ander ongedierte. Die beesten bouwen daarin nesten en schijten onbestraft op de eronder geparkeerde wagens.

Rond de kerk staan volgens de berekening van de burgemeester 26 lindebomen een gepaste sfeerverlichting in de weg. Want een parking moet gepaste verlichting krijgen, natuurlijk. De nieuwe parking zal beter tot haar recht komen als ook de kerk een lampje krijgt. Weet u wel hoeveel licht dat vangt, zo’n boom? Voor het gemeentebestuur van Anderlecht staat een parkeerplaats voor vooruitgang. In de rest van Brussel, in de rest van Europa en in de rest van de wereld heeft men ondertussen al lang begrepen dat auto’s een stad doen stikken, dat bomen kappen geen goed idee is. Niet zo in Anderlecht.

Zonder noemenswaardige participatie van de bevolking, zonder enig debat of commotie kan een meerderheid hier nog autonoom beslissen wat zij in haar ondoorgrondelijke wijsheid heeft bekokstoofd. In dit geval heeft ze dus besloten dat de volgende veertig jaar steeds meer auto’s hun weg moeten vinden rond en onder het plein – een ondergrondse parking, u weet wel, zo een leegstaand superduur gedrocht afgedekt met een steriele betonplaat die dan herdoopt wordt tot ‘open space’. Van op die steriele ruimte moeten dan schijnwerpers de van haar bomen ontdane collegiale kerk elektrisch doen oplichten. Specialisten berekenden dat zo een lindeboom een economische waarde heeft van om en bij de 10.000 euro, maar dat is een peulschil in vergelijking met wat een ondergrondse parking kan opbrengen. Zesentwintig lindebomen branden ook beter in de haarden van het gemeentebestuur dan 325 auto’s.

Surrealistisch
Nog veertig jaar lang zullen de auto’s baas blijven over Sint-Guido. Veertig jaar, dat zijn twee generaties Anderlechtenaren die het zullen moeten doen zonder zuurstof, zonder bomen en achterblijven met een steriele vervuilde put onder een betonplaat. Dan zou je verwachten dat er een wind van verontwaardiging opsteekt. Maar niets is minder waar. Anderlecht is centrum Brussel niet, noch London of Parijs. Hier geen burgerinitiatieven of revolte, geen ‘picnic the wayez’. In Anderlecht vinden geëngageerde burgers vooral gehoor bij zichzelf en via online petities waar het ongeluk luidkeels wordt uitgeschreeuwd.

Misschien zijn er wel gegronde argumenten waarom deze bomen er aan moeten geloven, denkt u? Voor de ‘veiligheid’, roept u? De bomen zijn ziek, vermoedt u? Niks van aan. Het zijn dikke grote, gezonde bomen. Die, net zoals elk pleintje, park en groene oase verliefde stelletjes en keuvelende senioren aantrekt en helaas ook lui met minder oprechte bedoelingen.

Het klopt ook dat de zone rond het metrostation van Sint-Guido veiligheid- en netheidsproblemen kent. Wordt er gedeald in het metrostation? Geen probleem, de burgemeester kapt een paar bomen iets verderop en het is opgelost. Dat is als het Ter Kamerenbos rooien omdat er pendelaars blikjes uit hun raam werpen of het Warandepark platgooien omdat er ruzie is in het parlement. Overdreven, zegt u? Surrealistisch? Neen, in Anderlecht kan dat allemaal.

Indignados
In het gemeentehuis van Anderlecht blijft men doof voor wakkere burgers, vreest men niets of niemand. Of het moeten betonboeren zijn. De politieke tegenbeweging is beperkt: het is vechten tegen de bierkaai voor Groen en Ecolo. Ach ja, die groene jongens. Met wat schouderophalen en de vriendelijk woordje worden die weggezet.

portretfoto ann croeckaert
Waarom is het in Anderlecht niet mogelijk om met verzamelde en vereende krachten pakweg een ‘picnic the wayez’ te organiseren om zuurstof in plaats van uitlaatgassen schenken? Waar blijft de bewuste burger, de indignado van Anderlecht? Waar zijn die welmenende ouders die het niet willen dat hun kinderen en kleinkinderen veroordeeld worden tot astma en dodelijk verkeer? Waarom moeten weeral bomen wijken voor beton.

Ann Croeckaert, Groen,
Anderlecht

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Anderlecht, Opinie

Lees ook

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni