Standpunt BDW: Winst en geklaag

Een oud idee is het niet, afgeschreven evenmin. Dus vragen we ons af waarom de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka het nodig vond om te pleiten voor een extra toegangsweg vanaf de E40 naar Brussels Airport. Jazeker, er was een gaslek, en het verkeer richting luchthaven stond één dag stil, tijdens de vakantieperiode. Maar voorts: luchthavenbaas Arnaud Feist zei in het voorjaar nog op een persconferentie dat hij bij de Vlaamse regering aandringt op die toegangsweg.

Het gaat de luchthaven bovendien voor de wind: Feist investeert de komende jaren één miljard euro. Mits de nodige vertraging in acht genomen zal die weg er hoogstwaarschijnlijk wel komen. Enfin, we nemen aan dat Voka met de beste bedoelingen aandrong op een toegangsweg waarover men het eens is.

En toch, toch klopt er iets niet. Op dezelfde dag van het gaslek staakten namelijk de bagageafhandelaars van Aviapartner, een van de twee afhandelaars van gronddiensten op Zaventem. De personeelsleden moeten naar eigen zeggen met slecht materiaal werken, en zijn met te weinig personeel. Meer fundamenteel zou Aviapartner in slechte papieren zitten door slechte besparingsbeslissingen van het management, waarvan het werkvolk – uiteraard – direct de gevolgen draagt. Het brandje werd dezelfde dag nog geblust, en het personeel toog opnieuw aan het werk. Maar voor hoelang nog? Wie vertrouwd is met de luchthavenwereld, weet hoe veel slechter de werksituatie voor het personeel is geworden het jongste decennium. Het gaat dan wel goed met Brussels Airport, maar de mensen die het allemaal doen draaien zijn met te weinig, en hun werkdruk stijgt alsmaar.

Moeten we zoeken naar oorzaken? Al sinds jaren moeten de twee aanwezige private afhandelaars steeds scherper met elkaar concurreren. Ook bij de concurrent van Aviapartner, Swissport, wordt er gemord, om dezelfde redenen: werkdruk, werkdruk, werkdruk. Tegelijkertijd: wie is ervan op de hoogte dat de multinational Swissport, die wereldwijd gronddiensten verzorgt op luchthavens, verkocht is aan de Chinese HNA Group voor 2,5 miljard euro? De voormalige eigenaar van Swissport, PAI, kocht Swissport in 2011 nog voor een dik miljard. Geen slechte winst op vier jaar tijd, met andere woorden.

In een tijd waarin de bevolking klaagt over toenemend vliegtuiglawaai, of het nu in Brussel, Vlaanderen, Wallonië of elders is, stemt dat tot nadenken: welke rol ziet de overheid nog weggelegd voor zichzelf in zo’n harde financiële business? Wordt het louter voorzien in toegangswegen voor private luchthavens, en geluidsnormen afspreken, met als risico dat financiële groeperingen niet meer investeren? Of mag het meer zijn? Misschien heeft de klagende bevolking indirect wel een punt: als winstbejag voor alles gaat, dan klinkt elk vol vliegtuig steeds luider.