Standpunt BDW: Bureaucratie

Dat we in een neoliberaal tijdperk leven, durft de (conservatieve) Leuvense filosoof Herman De Dijn niet zeggen. Wel dat de bureaucratie al 20 jaar lang dag na dag ons leven nog meer beheerst. De Dijn deed de uitspraak toen Brusselaar Steven Vanackere (CD&V) hem eind april op de rooster legde over zijn nieuwe boek Vloeibare Waarden. Bureaucratie is geen abstract begrip, bureaucratisering is ook niet het monopolie van één politieke familie.

-

Een steeds voortschrijdende bureaucratie is niet onschuldig. Als de bureaucratisering al kritiek krijgt, beperkt deze zich tot het financiële aspect. Bureaucratie is alleen verkeerd als ze te veel kost, terwijl het natuurlijk over veel meer gaat. Instellingen worden organisaties, beroepskrachten worden professionals, zorgbehoevenden, rechtszoekenden en leergierigen worden klanten of gebruikers. In naam van de grote objectiviteit.

Sinds 1 augustus moeten Brusselse gemeenten die appartementen verhuren – geen sociale – zich aan strikte regels houden. Dat er een minimaal aantal regels moeten zijn, daar twijfelen weinigen nog aan. Lang geleden kregen belangstellenden voor een appartement van de stad Brussel bijvoorbeeld het advies toch even bij de bevoegde schepen aan te kloppen. Dat maken we niet meer mee – mogen we hopen. Maar eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat wie niet op de suggestie inging, ook een appartement kreeg.

Een paar jaar geleden stond de gemeenteraad van Sint-Joost-ten-Node op zijn kop omdat een woordvoerder van de gemeente in een appartement van diezelfde gemeente woonde. Eigenlijk kwam de discussie erop neer dat de man, alhoewel het geen sociaal appartement was, te goed zijn brood verdiende en in een te groot appartement woonde. Er waren kandidaten die het meer nodig hadden, luidde de kritiek van de groene oppositie. Terwijl het toekennen van een appartement aan een loontrekkende middenklasser evengoed kan verdedigd worden, zeker in de armste gemeente van het land: hij zorgt voor sociale mix en betaalt belastingen. Maar rationele argumenten zijn in deze zaak als vloeken in de kerk.

Ook de Vereniging van Stad en Gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft vragen bij het nieuwe reglement. In de toewijzigingscommissie mogen bijvoorbeeld geen politieke mandatarissen meer zetelen. De Vereniging vreest dat hiermee heel wat terreinkennis verloren gaat. Een mix zou veel beter zijn: specialisten, politici en burgers moeten elkaar in dergelijke commissies in evenwicht houden. De Grote Objectiviteit is vaak even onrechtvaardig als willekeurig.