Standpunt BDW: Brussels stadhuis grote symbolische waarde voor 11-julitoespraak

Wat bezielt Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) om de 11-julitoespraak niet lang in het Brussels stadhuis te houden? 'De 11-juliviering is een viering van de Vlaamse Gemeenschap, niet van een toevallige politieke meerderheid', schrijft Danny Vileyn.

Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) wil partijgenoot-parlementsvoorzitter Jan Peumans overtuigen om de 11-julitoespraak niet langer in het Brussels stadhuis te houden, maar in de KVS bijvoorbeeld, of in het Vlaams parlement. Ooit werd die toespraak in het parlement gehouden, maar dankzij de strijd van voormalig VU-voorzitter en voormalig staatssecretaris Vic Anciaux wordt ze al jaren in het stadhuis gehouden. Brusselse Vlamingen van alle politieke kleuren hebben in het nabije verleden moeten vechten om die locatie te behouden. Wat bezielt Bourgeois?

Bourgeois zegt dat de verandering van locatie nodig is om praktische redenen. Hij wil er een groots evenement van maken en daar is het stadhuis te klein voor. Niet weinigen dichten Bourgeois andere motieven dan praktische toe. Maar ook al zijn de motieven puur praktisch, dan nog vergist de minister-president zich. De symbolische waarde van het stadhuis stijgt boven het praktische uit. Dit zou een zwaardere klap betekenen voor 11 juli dan de verhuis van de VRT naar Antwerpen waar een paar jaar geleden sprake van was.

De 11-juliviering is een viering van de Vlaamse Gemeenschap, niet van een toevallige politieke meerderheid. Het is het Vlaams parlement – meerderheid en oppositie – dat door de Stad Brussel uitgenodigd wordt. Zonder de grote slogans boven te halen – Vlaanderen laat Brussel los – duidt de vraag van Bourgeois wel op een verwijdering tussen de Vlaamse Gemeenschap en de Brusselse Vlamingen. En daar worden noch Brussel noch Vlaanderen beter van. Ook niet als een aantal Vlaamse verkozenen zich de jongste jaren niet echt welkom voelden.

Tussen Vlaanderen en Brussel is het al langer een relatie van aantrekken en afstoten. Dat is niet eens erg. De Brusselse Vlamingen mogen best kritisch zijn voor de Vlaamse regering. Maar dat mag geen eenrichtingsverkeer zijn. Net zoals de Vlamingen in Vlaanderen moeten de Brusselse Vlamingen zich af toe bezinnen over hun relatie. En daar speelt symboliek een grote rol. Het nieuwe logo van de Stad Brussel BXL was in deze een misser van formaat. De Vlaamse Gemeenschapscommissie omvormen tot Nederlandstalige Gemeenschapscommissie zou een even grote flater kunnen zijn. En dan is er het trieste spektakel van het Nederlandstalige Anneessens-Funckinstituut dat al meer dan een decennium ondergefinancierd wordt.

Mijnheer de voorzitter van het Vlaams parlement, hou die 11-julitoespraak in het Brusselse stadhuis. Mijnheer de burgemeester, misschien moet u de ontvangst dit jaar niet delegeren aan de Vlaamse schepen, maar zélf de Vlamingen verwelkomen. Dat zou een sterk signaal zijn.