Titels en ondertitels

Karel Osstyn (1955) is van vele markten thuis. Nog even is hij aan de slag als eindredacteur vertaling en ondertiteling bij de VRT. Maar daarnaast is hij allang in de literatuur actief. Osstyn begon als boekenrecensent, schreef zelf kortverhalen, en heeft ondertussen ook een derde roman klaar.

In ‘Beer op doek’ toont Osstyn zijn kennis van de kunstwereld, waarin hoofdpersonage Raymond Walraeve schippert tussen zijn ‘vrienden van de galerie’ en de intrigerende outsiderkunst van de jonge Enid Vandecasteele.

Schrijver, recensent, eindredacteur op de VRT,… De grootste gemene deler is wellicht het woord?
Karel Osstyn: “Klopt. Ik sta wel op het punt om bij de VRT te vertrekken. Ik heb daar 35 jaar gewerkt op de eindredactie van de ondertiteling, die instaat voor het nakijken en de correctie van de vertalingen die hier gemaakt worden.”

“Ik heb inderdaad ook vijfentwintig jaar boeken besproken voor De Standaard en voor Ons Erfdeel. Tot ik er op een gegeven moment voor koos om zelf te gaan schrijven in plaats van het over andermans boeken te hebben. Ik was daarvoor al wel begonnen met korte verhalen voor het literaire tijdschrift De Brakke Hond. En het is allemaal begonnen met mijn studies Germaanse filologie. Ik maakte mijn thesis toen over Gravity’s Rainbow van de enigmatische Amerikaanse schrijver Thomas Pynchon. Dat is iemand die in zijn complexe boeken ook een hele dosis paranoia stopt. Zoveel jaar later merk ik dat ik daar toch door beïnvloed ben. Ook in mijn romans zit een ondertoon van wantrouwen en achterdocht. De kunstverzamelaar Raymond in Beer op doek ontwaart in de mailart correspondentie die hij voert met een jonge kunstenares een complot van zijn vrienden die azen op zijn kunstcollectie. Maar is dat wel echt zo?”

U beschrijft het gekonkel in de kunstwereld in detail. Spreekt u uit ervaring of hebt u het van horen zeggen?
Osstyn: “Dat heeft met mijn partner te maken, die al sinds haar prille jeugd kunst maakt. Als je die onder de aandacht wil brengen, dan krijg je te maken met het gesloten kunstwereldje waarin je moet netwerken, jezelf verkopen en ook zelf moet investeren. Wij hebben dus al veel vernissages afgeschuimd. Dat ik alles in mijn geboortestad Oostende heb gesitueerd komt omdat daar mijn fascinatie voor kunst daar is ontstaan. Het is de stad van Ensor, van heel veel galerieën, van MuZee, maar ook een stad waar je de roddel en naijver van een bourgeoismilieu terugvindt. Raymond ontdekt daar de outsiderkunst van Enid, en eigenlijk schets ik hem zelf ook een beetje als een outsider. Hij heeft bij de vrouwen achter het net gevist, en zijn vriendengroep geeft hem geen voldoening.”

Klopt het dat lezers de keuze hebben tussen een gedrukte versie en een e-book?
Osstyn: “Ik heb het boek in eerste instantie zelf gelanceerd met print-on-demand. Snel daarna heb ik Beefcake Publishing zover gekregen om het uit te geven. Beefcake is een onderdeel van uitgeverij Vrijdag dat geleid wordt door mijn VRT-collega Inan Akbas. Zij hebben de roman als e-book op de markt gegooid, terwijl we voor de paperbackversie een crowdfundingactie op touw hebben gezet. Je kan het boek dus zowel vinden in Passa Porta Boekhandel als via de internetboekhandels.”