Schilder Félicien Rops stond mee aan de wieg van de club, koning Leopold II zorgde voor de bijnaam en schrijver Robert Louis Stevenson pende er een heel hoofdstuk over neer in zijn boek ‘An Inland Voyage’. Royal Sport Nautique de Bruxelles heeft in zijn honderdvijftigjarig bestaan een rijke geschiedenis verzameld. Voorzitter Geismar kijkt er met de nodige fierheid op terug.
Royal Sport Nautique de Bruxelles viert 150ste verjaardag
De populariteit van de roeisport maakte in de loop van de negentiende eeuw ingang in België. Na Luik en Namen kreeg Brussel in 1865 zijn eerste club. Een van de mannen die mee aan de wieg stond, was de Naamse schilder Félicien Rops. Hij had al geholpen bij de creatie van de club in zijn thuisstad en deed hetzelfde in Brussel. Vandaag zijn er trouwens nog steeds tekeningen van hem te zien in het clubhuis.
“Een eerste opmerkelijke gebeurtenis in de geschiedenis van onze club was de vraag van koning Leopold II om regatta’s te organiseren op de vijvers van het paleis van Laken,” vertelt Pierre Geismar (74), al 33 jaar voorzitter van de club. “Dat was in 1868. Het waren roeiers van koninklijke families die deelnamen aan die regatta’s, ze waren niet openbaar. Om de club te bedanken heeft Leopold ons toen, na amper drie jaar geschiedenis, de titel ‘Royal’ gegeven en heeft hij de club eveneens een boot geschonken. Door die snelle titel – andere clubs moesten daar toen 25 jaar op wachten – zijn we nu overal bekend als de Royal.”
Toevallige passant
De Royal kreeg de jaren erna steeds meer belang en hielp samen met drie andere clubs bij de opstart van de Belgische roeibond. Maar het is de Schotse schrijver Robert Louis Stevenson, onder meer bekend van de roman Schateiland, die een toch wel markante episode van de geschiedenis van de club schreef en beschreef.
“In 1876 is hij in Antwerpen aan een reis begonnen die hem via waterwegen naar het Noorden van Frankrijk bracht. Zo is hij met zijn roeiboot langs ons toenmalig clubhuis gepasseerd, waar hij halt heeft gehouden. Hij heeft kennis gemaakt met de clubleden en is er zelfs blijven overnachten. In zijn boek An Inland Voyage wijdt hij een hoofdstuk aan onze club (te lezen op de clubwebsite, red.) en spreekt hij onder meer over zijn vrienden van de Royal.”
“We maken vandaag deel uit van het Europese netwerk In The Footsteps of RL Stevenson. Dat is een netwerk waarin verschillende organisaties zijn gegroepeerd, van clubs tot restaurateurs, die de mogelijkheid bieden de reizen van Stevenson terug af te leggen. In mei zal bijvoorbeeld een groep bij ons stoppen die een van zijn reizen aflegt.”
De periode rond de eerste en Tweede Wereldoorlog kende zowel lage als hoge pieken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het clubhuis opgeëist door de Duitsers. Huurlingen verbleven er in de lokalen en paarden in de botengarage (waar toen nog gravel lag). In 1938 werd dan weer sportieve geschiedenis geschreven met de inlijving van vier toppers.
“René Vingerhoet, Willy Collet, Jean de Rode en Paul Siebels stonden bekend als de Big Boys. Alvorens bij ons aan te sluiten, hadden ze al deelgenomen aan de Olympische Spelen. Ze hadden dus al een naam in het milieu en kregen, toen ze zich bij ons aansloten, de boten die ze nodig hadden. In de decennia achteraf zijn ze zowel in als langs het water uitgegroeid tot voorname figuren, tot in het buitenland toe. Collet is zelfs nog voorzitter geweest van de club.”
“Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben we geen Duitsers over de vloer gehad. De club heeft heel wat nieuwe leden verwelkomd omdat de club blijkbaar een plek was waar de zwarte markt goed draaide. De mensen kwamen er onder meer goederen uitwisselen.”
Net voor het aantrekken van de Big Boys maakte de Royal een kleine parcourswijziging. Ze besloten in 1936 namelijk niet enkel roeien als sport aan te bieden, maar ook basketbal en tennis. “Ook in het basketbal behoren we bij de oudste clubs van het land. Niet zo lang geleden speelden we nog op een buitenterrein, maar toen de federatie eiste dat er binnen gespeeld zou worden, hebben we samen met de stad Brussel in 2007 een nieuwe multisportzaal gebouwd. De basketballers van Basic-Fit Brussels komen er regelmatig trainen.”
“Die andere secties werden opgericht om onze leden heel het jaar rond sport aan te kunnen bieden, en dat is nog steeds zo. We hebben nu ook een tafeltennis- en badmintonwerking.”
Woelig water
“In 1876 is hij in Antwerpen aan een reis begonnen die hem via waterwegen naar het Noorden van Frankrijk bracht. Zo is hij met zijn roeiboot langs ons toenmalig clubhuis gepasseerd, waar hij halt heeft gehouden. Hij heeft kennis gemaakt met de clubleden en is er zelfs blijven overnachten. In zijn boek An Inland Voyage wijdt hij een hoofdstuk aan onze club (te lezen op de clubwebsite, red.) en spreekt hij onder meer over zijn vrienden van de Royal.”
“We maken vandaag deel uit van het Europese netwerk In The Footsteps of RL Stevenson. Dat is een netwerk waarin verschillende organisaties zijn gegroepeerd, van clubs tot restaurateurs, die de mogelijkheid bieden de reizen van Stevenson terug af te leggen. In mei zal bijvoorbeeld een groep bij ons stoppen die een van zijn reizen aflegt.”
De periode rond de eerste en Tweede Wereldoorlog kende zowel lage als hoge pieken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het clubhuis opgeëist door de Duitsers. Huurlingen verbleven er in de lokalen en paarden in de botengarage (waar toen nog gravel lag). In 1938 werd dan weer sportieve geschiedenis geschreven met de inlijving van vier toppers.
“René Vingerhoet, Willy Collet, Jean de Rode en Paul Siebels stonden bekend als de Big Boys. Alvorens bij ons aan te sluiten, hadden ze al deelgenomen aan de Olympische Spelen. Ze hadden dus al een naam in het milieu en kregen, toen ze zich bij ons aansloten, de boten die ze nodig hadden. In de decennia achteraf zijn ze zowel in als langs het water uitgegroeid tot voorname figuren, tot in het buitenland toe. Collet is zelfs nog voorzitter geweest van de club.”
“Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben we geen Duitsers over de vloer gehad. De club heeft heel wat nieuwe leden verwelkomd omdat de club blijkbaar een plek was waar de zwarte markt goed draaide. De mensen kwamen er onder meer goederen uitwisselen.”
Net voor het aantrekken van de Big Boys maakte de Royal een kleine parcourswijziging. Ze besloten in 1936 namelijk niet enkel roeien als sport aan te bieden, maar ook basketbal en tennis. “Ook in het basketbal behoren we bij de oudste clubs van het land. Niet zo lang geleden speelden we nog op een buitenterrein, maar toen de federatie eiste dat er binnen gespeeld zou worden, hebben we samen met de stad Brussel in 2007 een nieuwe multisportzaal gebouwd. De basketballers van Basic-Fit Brussels komen er regelmatig trainen.”
“Die andere secties werden opgericht om onze leden heel het jaar rond sport aan te kunnen bieden, en dat is nog steeds zo. We hebben nu ook een tafeltennis- en badmintonwerking.”
Woelig water
Honderdvijftig is eveneens het gemiddelde aantal leden dat de club doorheen al die jaren heeft gehad. Al was er wel een dieptepunt tijdens de jaren 1970 en 1980, toen de gewoontes van heel wat Brusselaars veranderden. En toen nam Pierre Geismar het voorzitterschap over.
“Toen ik in 1982 begon, waren er nog zowat zeventig leden en was de financiële situatie catastrofaal. De inkomsten waren laag en ons clubhuis – het derde in de geschiedenis van de club – was aan renovatie toe. Dankzij het aantrekken van subsidies en financiële steun, en het diversifiëren van ons aanbod, zijn we vandaag een stabiele club. Zelfs al hebben er sinds mijn begin als voorzitter al drie branden gewoed! Vandaag tellen we ongeveer 360 leden, waarvan een kleine 120 roeiers.”
Tijdens de jaren 1960 en 1970 had de Royal een topper in huis. Claude Dehombreux was een skiffeur die een heleboel Belgische titels heeft verzameld en drie keer aan de Olympische Spelen heeft deelgenomen. Vandaag heeft de club met Jean-Benoit Valschaerts wel een uitstekende roeier in hun rangen, maar de voorzitter zou toch graag meer talenten zien opstaan.
“We hebben de club gestabiliseerd en het is nu tijd om te investeren in sportieve resultaten. Bij de Royal gaat het vooral over vrijetijdssporters, op een paar na. Dat we vorig jaar in skiff kampioen zijn geworden bij de -23 en het jaar ervoor zelfs algemeen Belgisch kampioen waren, is een half mirakel. We hebben de structuur niet echt om jongeren te laten doorbreken.”
“Dat sportieve aspect moeten we beginnen te ontwikkelen. In alle sporten. Het voornaamste deel van onze leden zullen uiteraard vrijetijdssporters blijven, maar daarnaast moeten we sporters van een hoger niveau met meer ambitie toch ook iets kunnen aanbieden. Maar dat zal wellicht werk zijn voor mijn opvolger.”
“Toen ik in 1982 begon, waren er nog zowat zeventig leden en was de financiële situatie catastrofaal. De inkomsten waren laag en ons clubhuis – het derde in de geschiedenis van de club – was aan renovatie toe. Dankzij het aantrekken van subsidies en financiële steun, en het diversifiëren van ons aanbod, zijn we vandaag een stabiele club. Zelfs al hebben er sinds mijn begin als voorzitter al drie branden gewoed! Vandaag tellen we ongeveer 360 leden, waarvan een kleine 120 roeiers.”
Tijdens de jaren 1960 en 1970 had de Royal een topper in huis. Claude Dehombreux was een skiffeur die een heleboel Belgische titels heeft verzameld en drie keer aan de Olympische Spelen heeft deelgenomen. Vandaag heeft de club met Jean-Benoit Valschaerts wel een uitstekende roeier in hun rangen, maar de voorzitter zou toch graag meer talenten zien opstaan.
“We hebben de club gestabiliseerd en het is nu tijd om te investeren in sportieve resultaten. Bij de Royal gaat het vooral over vrijetijdssporters, op een paar na. Dat we vorig jaar in skiff kampioen zijn geworden bij de -23 en het jaar ervoor zelfs algemeen Belgisch kampioen waren, is een half mirakel. We hebben de structuur niet echt om jongeren te laten doorbreken.”
“Dat sportieve aspect moeten we beginnen te ontwikkelen. In alle sporten. Het voornaamste deel van onze leden zullen uiteraard vrijetijdssporters blijven, maar daarnaast moeten we sporters van een hoger niveau met meer ambitie toch ook iets kunnen aanbieden. Maar dat zal wellicht werk zijn voor mijn opvolger.”
--------------------------------
Feesten met Amerikanen
De 150ste verjaardag van Sport Nautique de Bruxelles zal uiteraard niet onopgemerkt voorbijgaan. Behalve gekende evenementen zoals de Stroke Across The City (op 1 mei), pakt de club dit jaar onder meer uit met de eerste editie van de Belgian Regions Rowing Relay (op 17 mei), een interregionale roeiwedstrijd. In juni trekken sommige leden naar Philadelphia, waar ze de bevriende roeiers van de Vesper Boat Club opzoeken. De Amerikanen brengen in september een bezoekje aan Brussel en worden mee betrokken bij de vieringen die onder meer op het Brusselse stadhuis plaatsvinden.
Meer info op www.royal1865.be.
Lees meer over: Sport
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.