Railway Club Anderlecht
© Bart Dewaele

Railway Model Club 783: ‘Liefde voor de trein brengt ons samen’

Mathieu De Clercq
© Brussel Deze Week
26/03/2014

Elke woensdagavond komen achttien Brusselaars samen om hun grootste passie te delen: de trein. In een ondergrondse ruimte in het centrum van Anderlecht bouwen de leden van Railway Model Club 783 een netwerk van miniatuursporen uit.

Discretie over de precieze locatie is geboden, want de treinliefhebbers hebben liever niet te veel pottenkijkers.

Van arbeiders en bedienden tot zelfstandigen en ondernemers. De trainlovers – zoals ze zichzelf noemen - van de modeltreinclub RMC 783 komen uit alle sociale klassen. Vrouwelijke leden zijn er niet. “Dat is altijd zo geweest,” zegt voorzitter Jacques Marteau (78). “Modeltreinen interesseren hen gewoonweg niet.”

De club is opgericht in het begin van de jaren zeventig. Na een zwerftocht door Brussel van bijna 30 jaar vestigde ze zich uiteindelijk in het centrum van Anderlecht. “In het begin kwamen we samen in een achterkamer van een Etterbeeks café. Onze eerste werkruimte in Elsene moesten we verlaten omdat het Huis van de Vrouw en het Kind daar werd ingericht. Vervolgens moesten we door de bouw van Wolubilis ook in Sint-Lambrechts-Woluwe vertrekken. In 2008 moest ons lokaal boven metrostation Anneessens wijken voor de plannen van minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) die er cultuurevenementen wou organiseren. Maar we hebben een contract met de MIVB waardoor de vervoersmaatschappij verplicht was ons een nieuw onderdak toe te wijzen. Zo zijn we in Anderlecht beland.”

Er zijn twee voorwaarden om lid te kunnen worden van de club: “Houden van de trein en sfeer bijbrengen in de groep,” aldus Jacques. Eenmaal per week komen de leden in Anderlecht samen om hun levenswerk verder uit te bouwen. Sommigen zijn gespecialiseerd in het aanleggen van de sporen, anderen in de elektronica. Momenteel is de club uitsluitend bezig met het decor, een werk van maanden of zelfs jaren. “De sporen zijn heel goed gelegd. We kunnen de treinen nu aan een maximumsnelheid laten rijden zonder dat ze ontsporen.”

De treinen zelf worden door mensen via zoekertjes in de krant of op ruilbeurzen aangeboden. Bovendien verkopen winkels als de Orient-Express op de Louizalaan modeltreinen en andere accessoires. Voor een zeldzame trein leg je al snel honderden tot duizenden euro’s op tafel. “Voor een Canadese Northlander-passagierstrein heb ik vijftien jaar geleden 425 euro betaald. Ik heb het exemplaar later verkocht voor 1.375 euro.”

Treinverslaving
De club is geen coöperatieve. Elk lid is eigenaar van zijn eigen materiaal. “Maar met de treinen op het sporennet rijden, is gratis. Met de opbrengst van het bier en de frisdrank in de koelkast kopen we gezamenlijk het materiaal om de sporen te bouwen.”

Voor Jacques, Georges-Alain en de meeste leden begon de treinverslaving al toen ze vijf à zes jaar oud waren. Patrick Alexandre (62) ontdekte zijn passie pas op latere leeftijd, toen hij in de jaren negentig besloot een modeltrein te kopen. Jaar na jaar breidde hij zijn collectie uit. In 2011 werd hij lid van modeltreinclub 783. “Ik wist niet goed wat ik met mijn verzameling treinen moest aanvangen. De beste oplossing leek me in een modelclub te stappen en mijn ervaringen te delen met medeliefhebbers. Het is de liefde voor de trein die ons samenbrengt,” aldus Patrick.

Tot en met 4 mei kan u enkele modeltreinen en een sporennet van de Railway Model Club 783 bewonderen in het CIVA. Het architectuurcentrum biedt een terugblik op het werk van mensenrechtenkunstenares Françoise Schein. De treinen leiden de bezoekers als het ware door het oeuvre van de Brusselse architecte en stedenbouwkundige.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Anderlecht, Samenleving

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni