Psychic TV: voodootrip van Genesis P-Orridge

Sinds eind jaren zestig al spreekt de figuur van Genesis P-Orridge tot de verbeelding. Het excentrieke gezicht van Psychic TV vond met Throbbing Gristle de industrial music uit en werd een spreekbuis van de tegencultuur, maar aan de telefoon klinkt de ondertussen 64-jarige artiest(e), ooit geboren als Neil Andrew Megson, vooral openhartig en lief.

Nog voor ze/hij de beat poets leerde kennen was het al haar/zijn (h/er) ideaal een rondtrekkende bohemien-dichter te zijn. “Mijn moeder huilde toen ik in 1969 mijn studies (filosofie en Engels) aan de universiteit afbrak, maar ze huilde nog meer toen ze er achter kwam dat ik mijn naam had laten veranderen in Genesis P-Orridge,” zegt ze/hij vanuit haar/zijn appartement in New York, goed en wel beseffend dat haar/zijn confronterende standpunten in genderkwesties controverse veroorzaakten. Zeker toen ze na haar/zijn (h/er) huwelijk met Lady Jaye Breyer in 1993 het Pandrogeny-project begon.

Doel was samen te vloeien met haar geliefde tot een amalgaam van twee selves: Breyer P-Orridge. Na de dood van Lady Jaye in 2007 zou de artiest(e) hierin blijven volharden, zoals wederom blijkt uit Snakes, het nieuwe album van Psychic TV dat in november verschijnt.

Reis naar Benin
De plaat doet het verslag van een reis naar het West-Afrikaanse Benin. In het zog van documentairemaakster Hazel Hill McCarthy ging P-Orridge er op zoek naar de origine van voodoo om uiteindelijk dichter bij zichzelf te komen. Ze kreeg daarvoor de hulp van Dah, “een magere reus van twee meter en de hogepriester van de Cultus van de Python, die ginder aanbeden wordt."

"We vertelden hem dat we van plan waren om de mensen te tonen wat voodoo is, niet de donkere Hollywood-variant die refereert naar een eng en manipulatief geloofssysteem, maar de oudste religie op Aarde, een natuurgodsdienst die alleen al in Benin 10.000 jaar teruggaat in de tijd. Dah zei me dat ik een tweelingzus had die onlangs gestoven was, maar hoe kon hij dat weten? Hij stelde voor een ceremonie te houden voor Lady Jaye."

"We dronken een bezinksel van dode pythons en kameleons uit een oude kruik en enkele dagen later was ik ingewijd in de python- en de tweelingencultus. Je moet weten dat in Benin verhoudingsgewijs veel meer tweelingen voorkomen dan in elk ander land. Het was een vreemde ervaring, maar het wederzijds vertrouwen was zo diep dat we ervan uitgingen dat we niet vergiftigd werden. Het resultaat van de voodootrip is te zien in Bight of The Twin en te horen op de nieuwe Psychic TV.”

Titelsong Snakes sist er dan ook bezwerend op los. “Ik heb zelf ooit een boa constrictor van drie en een halve meter gehad als huisdier. Slangen zijn dus sowieso een terugkerend thema. Ze stonden altijd al voor kennis, wijsheid en verlichting, maar enkele Abrahamitische religies hebben hun betekenis jammerlijk omgezet in iets kwaads.”

Dubbele bodems
De psychedelische natuur van de nieuwe nummers is minder verrassend. “We zijn opgegroeid met Pink Floyd, maar de tracks hebben tegelijk het ruwere kantje van de 21ste eeuw. Het gaat over waar we vandaan komen. De veelgelaagde, filosofische teksten zijn mijn equivalent van The Waste Land.”

Dat modernistische gedicht van T.S. Elliott uit 1922 stak ook al vol metaforen, dubbele bodems en culturele, literaire en spirituele verwijzingen. Het was zelfs al een inspiratie toen P-Orridge in 1969 het dadaïstische kunstenaarscollectief Coum Transmissions oprichtte. “Soms word ik weleens wakker met de vraag: ‘Moet ik echt nog altijd Genesis zijn? Kunnen we niet ergens rustig van ons pensioen genieten en rozen telen? (lacht) Maar er is nog zoveel te doen.”

Vorig jaar pas kreeg P-Orridge haar/zijn eerste solo-expo S/HE IS HER/E in het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. “Bezig blijven, nieuwe horizonten verkennen, en vooroordelen wegnemen, zonder jezelf te verloochenen, daar komt het altijd weer op neer.”

Beursschouwburg
16/9, €20, 20.30