1440 MAGNUS 09 COLOR
© Senne Van Der Ven

Magnus: dansen op melancholie

Tom Peeters
© Agenda Magazine
02/09/2014

Als tegenreactie op de inwisselbare mainstream-dj-cultuur kan de transformatie tot livegroep van Magnus tellen, zo maakt het nieuwe Where neon goes to die duidelijk. Toch nemen Tom Barman en CJ Bolland, tien jaar na hun gezamenlijke debuut en ter ere van tien jaar FM Brussel, ook nog plaats achter de draaitafels.

We hebben geprobeerd om van de nieuwe plaat een debuut te maken," zegt Tom Barman, een dik decennium na de release van The body gave you everything. "Dat is natuurlijk mislukt. Alhoewel, we blikken nu al met een warm gevoel terug op de opnames. Maar we hebben géén jeugdigheid willen recreëren; het moest passen bij wie we nu zijn." Dat zijn twee jonge veertigers, die wat steviger in het leven staan dan toen ze dertig waren en de zanger-muzikant en dj-technoproducer elkaar nog moesten besnuffelen. Maar tegelijk willen ze de mensen nog steeds doen dansen op muziek die ze zelf graag horen; op beats, melodieën en stemmen die dieper gaan dan de vooraf opgenomen tapes waarmee een generatie top-dj's de wereld rondreist. Tien jaar geleden zei Barman al dat het de uitdaging was om Magnus in de toekomst emotioneler te doen klinken. CJ Bolland, die het gewoon was zijn technosets te beginnen met de apotheose waarmee de rocker Barman eindigde, knikt als hij de zanger hoort zeggen: "De beste dansnummers hebben een zekere melancholie, een zeker mineurgevoel, én opzwepende beats."

Hoe vertrouwd waren jullie destijds met elkaars wereld?
Tom Barman: Ik had mijn voet sneller in zijn wereld – de wereld van wat ik vroeger de 'mooiemensenmuziek' noemde – dan hij zijn voet in de mijne. De klik kwam midden jaren 1990 met drum-'n-bass-dj Aphrodite. Ik herinner me een junglefeestje waarop ik me afvroeg of dit dan toch niets voor mij was. Toen we er samen aan begonnen had CJ nog nooit met een muzikant in de studio gezeten, laat staan dat hij wist wat er gebeurde als er vibrafonisten, saxofonisten en strijkkwartetten langskwamen. Zijn gulzigheid om daar als technoproducer toch in mee te gaan, beschouw ik als een luxe. Ons eerste album stamt uit die honeymoon-periode. We kenden elkaar net en het klikte persoonlijk heel goed. Daarna, op momenten dat we knopen moesten doorhakken, kwamen er ook frustraties naar boven. Maar dat is normaal. Bij het nieuwe album was het niet anders.

Where neon goes to die is opgenomen in de Vantage Point-studio in Borgerhout. Het vorige album werd nog ingeblikt in CJ's studio in Westmalle. Was er een verschil?
Barman: Ik moest minder ver rijden.
CJ Bolland: Ik ook, want ik woon ook in 't stad, maar voor de rest niet. De Vantage Point is een kloon van mijn studio in Westmalle. Hij is door dezelfde persoon gebouwd, namelijk mijn vader.
Barman: CJ heeft alles ook vrij oldskool geprogrammeerd. Het probleem met al die moderne softwarepakketten is dat ze je doen klinken als al de rest, terwijl we dat net wilden vermijden.
Bolland: Eigenlijk heb ik zo weinig mogelijk geprogrammeerd. Het meeste is ingespeeld door de muzikanten, en door echte versterkers gejaagd.

Daarin maken jullie nu ook live het verschil. Wanneer is het idee ontstaan om van een studioproject naar een liveband te gaan?
Barman: Tien jaar geleden hebben we dat blijkbaar al een droom genoemd. Maar met slechts één plaat op de teller werden het toen dj-sets.
Bolland: Terwijl we nu meteen aanvoelden dat we er live iets mee moesten doen.
Barman: De bandleden drukten ook meteen hun stempel. Neem (gitarist) Tim (Vanhamel). Toen die met (de toekomstige single) 'Puppy' kwam aanzetten, klonk dat als een blast from the past. Hij gebruikte zijn stem zoals ik het al tien jaar niet meer van hem gehoord had: full on én kippenvel. Ook (toetsenist) Joris (Caluwaerts) heeft een heel positieve uitstraling op het podium. En Christophe (Claeys, ex-Balthazar) houdt zich niet alleen bezig met de sound van zijn drums, maar met het totaalbeeld. Hij heeft zich ontpopt tot een soort van vaderfiguur binnen de groep.
Bolland: We hebben nu al afgesproken wie er met hem de kamer mag delen als we gaan toeren. (Lacht)
Barman: Zot! We zijn 42 jaar. We gaan geen fucking kamers delen!

Waren jullie verrast door sommige gastvocalisten?
Barman: Ze brengen altijd iets extra's. Neem de zalige Portugese slur van Blaya van Buraka Som Sistema. Of Sanne (Selah Sue), die in het laatste refrein van 'Everybody loves repetition' haar beste Beyoncé bovenhaalt, en er nog een twist aan geeft. Zangeres Mina Tindle, een Spaans- en Franstalige die heel goed Engels spreekt, voegt een heel charmant accent toe. Tom Smith van Editors verraste dan weer door zijn professionaliteit: in een uurtje stond zijn zangpartij erop. Soms heb je gewoon een topzanger nodig om een track tot zijn recht te laten komen.
Bolland: Dat is het leuke aan onze gasten. Je kunt muzikanten binnenhalen die perfect spelen en doen wat je vraagt, maar wij hebben graag dat ze hun eigen creativiteit aanspreken. Dat kruidt het extra.
Barman: Magnus creëert het platform waarin dat allemaal kan. Ben ik bij dEUS al tevreden met wat ik in de groep heb, dan kan ik bij Magnus ongegeneerd de hulp inroepen van anderen, en zo ook mijn eigen blikveld verruimen.

En af en toe je verontwaardiging de vrije loop laten, zoals in 'Regulate'.
Barman: Maar met al die regeltjes wordt het leven ook uit het nachtleven gezogen. Het nummer verwijst naar een razzia in de Pekfabriek, het café onder onze Vantage Point-studio in de Kattenberg 93. Die "call the cops on ninety three (and get hot on authority)" was er vrij snel uit. Een boodschap zou ik het niet noemen, maar gewoon een beetje woede kanaliseren in een lekker dansnummer. Want ook al zit er af en toe iets sociaal-kritisch in een Magnus-nummer: het moet in de eerste plaats te zingen zijn en vooral goed klinken. Het hoeft niet per se over iets te gaan; 'Sexy M.F.' van Prince is ook een fantastisch nummer.

10 Years 1 Love

data: 6/9, 22.00

tickets: €15/20

waar: Flagey, Elsene

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Elsene, Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni