Lydia: wetenschapper preekt passie

Biologe Lydia Teresa Andersen krijgt een prijs voor haar carrière als wetenschapster. Maar de dankrede die ze daarbij uitspreekt, mondt uit in een biecht waarin voor schone schijn geen plaats meer is, en ze de passie preekt, ten nadele van het maatschappelijk correcte, nette en beheerste leven.

Lydia is een monoloog geschreven door Nele Vereecken, die er meteen ook haar regiedebuut van maakt. Straks gaat het stuk in première in de KVS, ondertussen repeteert Vereecken samen met actrice Mieke Verdin en dramaturge Esther Severi in de abdij van Vorst – de gemeente waar ze na haar opleiding tot actrice in het Rits naartoe trok.

Lydia gaat straks in première, maar de tekst is er al een tijdje.
Nele Vereecken: Ik heb hem twee jaar geleden geschreven op vraag van (de ondersteunende werkplaats voor theatermakers) detheatermaker. Ik wilde al heel lang een tekst schrijven, maar als niemand de deur op een kier had gezet en me een deadline had gegeven, dan was ik er misschien niet aan begonnen.

Maar je zat er wel al ergens mee in je hoofd.
Vereecken: Ik ben altijd geboeid geweest door wetenschappers, ik kijk op naar mensen die alles weten. In het theater gebeurt in vergelijking toch meer op intuïtie. Mensen die zich aan het einde van hun carrière bevinden en over hun leven vertellen, zijn ook interessant. En daarnaast heb ik ook een zwak voor falende mensen. Zo kwam ik tot het personage Lydia. Ik wil niet moraliserend klinken, maar toch gaat het stuk over moraliteit. Wij hebben tegenwoordig een vrij duidelijk afgelijnd beeld van wat goed is en wat slecht. Iedereen zit netjes in vakjes. "We zijn zo kneuterig geworden gelijk een kat in een appartement die een attaque krijgt als ze een muis ziet," zegt Lydia op een bepaald moment.

Had je bepaalde wetenschappers in je hoofd bij het schrijven?
Vereecken: Tijdens mijn opleiding tot actrice had ik al gewerkt met een speech van Robert Oppenheimer (de vader van de atoombom, mb). Dat is een ontroerende speech van een man die zo was opgegaan in zijn onderwerp dat hij vergat wat de enorme consequenties van zijn uitvinding zouden zijn. Die speech was dus een uitgangspunt, maar ook mensen als Midas Dekkers en Christine Van Broeckhoven, die duidelijk passioneel zijn, vormden een inspiratiebron. Lydia is zelf ook biologe, omdat het gaat over natuur en cultuur. Over waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan met onze maatschappij.

Lydia wordt in haar speech wel erg persoonlijk. Met voorbedachten rade?
Vereecken: Ik heb speeches altijd mooi gevonden omdat ze iets dwingends hebben. In speeches zegt de spreker vaak wat hij echt wil zeggen, en op een plechtige, doordachte manier die het allemaal veel spannender maakt. Soms gaat het om grote woorden die de wereld veranderen. Lydia moet terugkijken op haar carrière, maar omdat ze het moeilijker heeft om het over zichzelf te hebben dan over haar vakgebied, heeft haar man haar speech geschreven. Maar als ze daaraan wil beginnen en het publiek aankijkt, beslist ze om helemaal van de speech af te wijken.

Lydia

data: 25 & 26/6, 20.30

tickets: €8/10

taal: NL

waar: KVS_BOX, Brussel