Le concert Olympique: verfrissend klassiek

Voor de uitvoering van twee werken waarin Beethoven prachtige melodieën verzoent met een pittige ritmiek, bundelt het jonge maar uitstekende Beethoven-orkest Le Concert Olympique de krachten met violist Lorenzo Gatto, de revelatie van de Koningin Elisabethwedstrijd 2009.

Amper drie jaar bestaat Le Concert Olympique. Toch doet dit Beethoven-orkest intussen Belgiës grootste podia aan. Eind deze maand trekken de orkestmusici en hun dirigent Jan Caeyers zelfs naar het prestigieuze Weense Musikverein.

Iedereen verklaarde je gek toen je in volle crisistijd dit orkest uit de grond stampte. Intussen doet Le Concert Olympique het heel goed. Hoe kreeg je dat voor elkaar?
Jan Caeyers: Als musicoloog buig ik me al mijn hele carrièreover het oeuvre van Beethoven. Dat resulteerde in een grote Beethoven-biografie die in 2009 bij De Bezige Bij verscheen. De Duitse vertaling werd ook in Beethovens taalgebied een bestseller. Daarmee hebben we dus een verhaal dat ons orkest overstijgt. Bovendien kunnen we intussen een beroep doen op een uitstekende vaste kern musici. Toch was het allesbehalve eenvoudig om zo'n orkest op te richten. Het is de omgekeerde wereld. Je moet mensen overtuigen en kwaliteit leveren, alvorens je daar eigenlijk de middelen toe hebt. Na drie jaar is onze financiële onderbouw gelukkig sterk verbeterd. We krijgen structurele steun van bedrijven, van de Leuvense universiteit en via de Vlaamse Gemeenschap ontvangen we een projectsubsidie.

Werken jullie bewust aan de positieve drive die het orkest uitstraalt?
Caeyers: Een orkest dat klassieke muziek op een verfrissende manier wil aanpakken, moet ook aan zijn uitstraling werken. Kijk naar onze kledij. Op onze vraag bedacht de Antwerpse modeontwerpster Anna Heylen een speciale lijn, en ontwierp voor al onze dames een uniek pak. Verder zijn er heel wat enthousiastelingen bij dit project betrokken, en mogen we ook onze toeschouwers dankbaar zijn. Al blijven we onrustig over wat nog komen moet. Ons eerstvolgende doel is ambitieus: tegen 2020, wanneer Beethovens 250e verjaardag gevierd wordt, willen we een internationale referentie zijn. De weg ernaartoe zal lang en hard zijn.

Waarom koos je voor Lorenzo Gatto om het concerto uit te voeren?
Caeyers: We willen op een historisch zo goed mogelijk geïnformeerde manier musiceren. Je hoort dat onder meer in onze subtiele omgang met articulaties, het booggebruik van onze strijkers en de gedoseerde manier waarop we vibrato gebruiken. Aangezien de concertzalen waarin we vandaag spelen veel groter zijn dan die in Beethovens tijd, gebruiken we echter een modern instrumentarium. Lorenzo Gatto heeft duidelijk oren naar wat essentieel is voor onze filosofie. Maar noem de keuze voor Lorenzo gerust ook een teken van chauvinisme. Wij zijn een Belgisch orkest dat in eigen land een violist van dat niveau heeft. Waarom zouden we die dan elders gaan zoeken?

Behalve het vioolconcerto in re groot spelen jullie ook Beethovens vierde symfonie. Vanwaar die combinatie?
Caeyers: Het zijn twee stukken die vrijwel tegelijk gecomponeerd zijn. In beide werken heeft Beethoven de verhouding tussen melodie en ritme bestudeerd. In het vioolconcerto combineert hij de prachtige melodieën van de viool met uiterst ritmische gedachten. Zo laat hij het concerto verrassend beginnen met een paukenmotief. In de vierde symfonie, met haar ritmische thema's, maakt Beethoven een soortgelijke oefening.

data: 15/11/13 om 20.15

tickets: € 15>30