Het kunstwerk en haar dubbel

Voor You can Delete Any Comment bij In Between, brengt curatrice Karima Boudou werk samen van vier kunstenaars rond het statuut van het beeld, de tegenstelling tussen origineel en copy, en kwesties rond copyright. Op dat laatste heeft het Brusselse Agency (Kobe Matthys) ondertussen een patent.

De praktijk van de kunstenaar is dan ook gericht op de problematiek van intellectueel eigendom. Hier staat hij stil bij het Ka Maté ! dansritueel van een Maori-stam in Nieuw-Zeeland. Die dans werd gecopieerd door het All Blacks rugby team en werd gecommericialiseerd door een bedrijf dat daar souvenirs rond maakt.

Daarom heeft de stam een patent genomen op de dans. Matthys toont hier een T-shirt van het rugbyteam naast een afgeronde bank waar de dans kan worden uitgevoerd. Wat verderop zijn zes zwart- wit foto’s te zien van een vrouw die zich telkens verkleedt als voor een filmscène. Een werk dat verdacht veel lijkt op dat van Cindy Sherman.

Ernaast hangt een krantenartikel over een gids die een bizarre rondleiding geeft in een museum, wat ons dan weer sterk doet denken aan Martha Rosler. En dat is geen toeval: beide werken zijn van Judith Deschamps, een kunstenares die zich bestaande kunstwerken toe-eigent door in de twee vermelde voorbeelden haar gezicht te photoshoten.

In de video ernaast heeft ze dan weer een video-installatie van Pierre Huyghe met haar camera gefilmd en voorgesteld alsof die van haar is. Soufiane Ababri werkt dan weer rond Afrikaanse religieuze objecten die door westerlingen als kunstwerken worden beschouwd. Dat kaart hij aan door een tiental fotocopies te tonen van eenzelfde folkorisch object uit een museumcatalogus.

Een thematiek die al vaak – en veel beter - werd aangehaald door heel wat andere kunstenaars, waaronder Kader Attia. In de laatste ruimte is een video te zien van Seth Price, een kunstenaar die ook niet vies is van wat ‘appropriation art’. Alleen heeft men voor deze expo een vroeg werk van hem gekozen dat eigenlijk niets te maken heeft met toe-eigening, laat staan het thema van de tentoonstelling. In zijn pretentieuze, experimentele film zie je een jongetje met een pruik in een vrucht porren om vervolgens met vals bloed een martelaar te imiteren. Het is niet alleen een zwak werk, het zorgt er bovendien voor dat de coherentie van de expo verwatert. En dat is best jammer, na zo’n knappe start.

Tot 12.06, woe > za. 12 > 18u. - gratis

Elsensesteenweg 211