Gewezen PS-schepen maakt gehakt van eigen partij in open brief

PS’er Merry Hermanus heeft een open brief geschreven aan zijn voorzitter Elio Di Rupo. Daarin bekritiseert hij zijn partij, die volgens hem alle alarmsignalen in de wind heeft geslagen en nooit heeft geanticipeerd op de grote problemen die zich vandaag stellen. Vooral oud-burgemeester Philippe Moureaux moet het opnieuw ontgelden, als "de nuttige idioot" van de Molenbeekse imams.

De brief, die dateert van 9 november, verscheen zaterdag in De Tijd. In het paginalange document doet het gewezen PS-kopstuk Merry Hermanus een boekje open over de manier waarop de PS het hoofdstedelijke gewest jarenlang heeft laten afglijden.

De PS lag de afgelopen weken al vaker onder vuur, maar nu komt de kritiek dus ook uit de eigen rangen. Hermanus werd in 1985 verkozen als Brussels parlementslid en was decennialang de rechterhand van Philippe Moureaux, die hij nu dus als "de nuttige idioot van de imams" beschrijft.

"Moureaux, een zelfverklaarde marxist, gedroeg zich net als andere Brusselse PS'ers als kolonialen in Congo die steunden op de stamhoofden om de inboorlingen rustig te houden. Toen hij de eerste keer geconfronteerd werd met opstootjes bij Molenbeekse jongeren, klopte hij aan bij de moskeeën. Die moesten dienen als doorgeefluik om de rust te bewaren en kleine criminaliteit in te dijken," schrijft Hermanus.

Hermanus richt zijn pijlen niet alleen op de oud-burgemeester, de volledige Brusselse tak van zijn eigen partij moet het ontgelden. "De Brusselse PS heeft nooit de problemen willen zien, alle alarmsignalen in de wind geslagen, nooit geanticipeerd op de problemen waar het hoofdstedelijk gewest vandaag mee kampt," oordeelt Hermanus.

Dat is volgens hem het gevolg van de focus op electoraal gewin. "De Brusselse socialisten hebben hun principes overboord gegooid om zich electoraal te handhaven. "De zwakste bevolkingsgroep, de islamitische aanhang, mocht niet geschoffeerd worden. Wie nog over integratie durfde te beginnen, werd uitgekreten als racist."

Daardoor is de Brusselse PS vandaag verstrikt in dat deel van het electoraat dat zich niet wenst te integreren en niet wil begrijpen dat zijn waarden niet overeenstemmen met de westerse, aldus het PS-kopstuk.

De Brusselse bevolking, ten slotte, is het grootste slachtoffer van de institutionele bladerdeeg die Vlaamse en Franstalige beleidsinstanties met elkaar hebben voortgebracht: het Brussels Gewest. Dat omschrijft hij als een communautaire gasfabriek die nooit behoorlijk heeft gefunctioneerd en dat ook nooit zal doen.

"De Brusselse bevolking is er sinds het ontstaan van het gewest in 1989 alleen maar op achteruit gegaan. Brusselaars maken ’s avonds de kantoorgebouwen schoon waar de Vlamingen en de Walen overdag werken", schrijft Hermanus. Zijn gelijk illustreert hij met de schrijnende evolutie van de armoedecijfers en van de werkloosheid onder Brusselse jongeren en vrouwen.

Ondanks de kritiek is de open brief aan Elio Di Rupo geen afscheidsbrief. Hermanus geeft aan de partij niet op te willen geven. "Ik wil ons oude gemeenschappelijk huis, de PS, absoluut niet verlaten. Ook al lijkt de partij me vandaag op een rottend lijk." (...) "De partij doet niet langer dromen. En wie niet droomt, is dood. Maar er is nog altijd hoop."

Hermanus is zelf ook niet onbesproken. Hij moest zich al meermaals verantwoorden voor de rechtbank, onder meer voor fraude en stalking. De voormalige schepen uit Jette leeft al jarenlang in onmin met zijn partij.

Lees de volledige brief hier lettre_elio_di_rupo_5460722-93590_2.docx