Estafette: De bloemen van koning Komon

Er was vorige week een wereldster in Brussel. Voor de allereerste 10 kilometer van Brussel, een nieuwe loopwedstrijd in samenwerking met de Memorial Van Damme, had de organisatie kosten noch kampioenen gespaard en Leonard Komon overgevlogen uit Kenia. Komon is, dat weet ik sinds vorige week, een kop kleiner dan mezelf en uiterst aimabel. Maar vooral is Leonard Komon de snelste man op de tien kilometer op de weg sinds mensenheugenis.

Een wereldrecordhouder dus. Tien kilometer, dat schudde Komon op een goede dag in 26 minuten en 44 seconden uit zijn sloffen.

Ik ontmoette Komon vluchtig voor de wedstrijd. Of hij straks nog even tijd had om zijn mening te geven over het nieuwe parcours. ‘No problem. I’ll wait for you at the podium.’ Every inch a gentleman, deze fragiele Keniaan. Het is niet dat ik zo’n starfucker of handtekeningenjager ben. Ik zou deelnemen aan de 10 kilometer om er een artikel over te schrijven voor een looptijdschrift. De mening van de wereldkampioen over het parcours en de organisatie was onontbeerlijk voor mijn stuk. De selfie die we later zouden nemen was dat iets minder. Maar hey, ontmoet u elke dag een wereldkampioen?

De presentatrice beklemtoonde nog even het duizelingwekkend snelle wereldrecord van Komon en riep de man op het podium. De Keniaan vertelde de 4.500 deelnemers over zijn goede herinneringen aan de Memorial Van Damme. Hij had ook nog enkele motiverende woorden voor ons over: “Als jullie mij helpen om deze 10 kilometer te lopen, zal ik jullie ook helpen.” Applaus van de lopersmeute was zijn deel. De dj zette een aftelliedje op. Benen werden nog even losgeschud en rondom ons gingen de handen aan de hartslagmeters. Knal! De eerste tien kilometer door Brussel was een feit.

Het parcours slingerde tien kilometer lang van het Koning Boudewijnstadion doorheen het park van Laken richting spectaculaire indoorfinish in Paleis 12. Mijn eindtijd? Een dik kwartier trager dan de winnaar. Het park van Laken leent zich niet tot wereldrecords, mogen we concluderen. Net op tijd om hem te strikken aan het podium. Toen hij me zag bood hij spontaan zijn bloemen aan. Hij nam uitgebreid de tijd om zijn wedstrijdervaring te delen. Hij speelde zijn rol als wedstrijdambassadeur voortreffelijk. We waren het er over eens dat de 10 kilometer lastig is. “Veel draaien en keren en geen meter vlak. Maar wel mooi.” Nog even een selfie en dan kon iedereen huiswaarts. Ik richting Etterbeek, hij met het vliegtuig richting Kenia.

Verderop in de inkomhal van de Paleis 12 stond Richard (handig, die gepersonaliseerde borstnummers) nog naar adem te happen. We raakten aan de praat. Richard was pas in september beginnen te lopen en liep hier net zijn allereerste 10 kilometer ooit, zijn eerste loopwedstrijd tout court. Mijn mond viel open toen hij vertelde dat hij vroeger 22 kilo extra meesleurde. Wat een vent. De Keniaan bleek niet de enige kampioen die dag. Ik gaf Richard prompt de bloemen van Leonard Komon. Hij zal zich de eerste editie van de 10 kilometer door Brussel nog even herinneren.

Bram Van de Velde is presentator op FM Brussel en actief vrijetijdssporter