Estafette: De allereerste Rode Duivel

28 november 1868, Schaarbeek. Constant Jenatzy, eigenaar van de eerste rubberfabriek van België, krijgt een zoon. Vele jaren later studeert Camille Jenatzy af als ingénieur en électricité. In 1897 emigreert hij naar Parijs, om elektrische auto’s te ontwerpen die voornamelijk als taxi’s worden gebruikt.

Om meer reclame te maken voor zijn bedrijf, neemt Jenatzy deel aan de uitdaging van het blad La France Automobile om het snelheidsrecord op te voeren. Dat staat eind december 1898 op naam van graaf Gaston de Chasseloup-Laubat. Jenatzy bouwt zelf een elektrische (!) auto met de toepasselijke naam ‘Jamais Contente’, waarmee hij begin januari 1899 het record scherper stelt tot 66,6 kilometer per uur. De furieuze Chasseloup-Laubat verbreekt nog diezelfde dag het record opnieuw.

Op 27 januari perst Jenatzy 80,35 kilometer per uur uit zijn karretje. Een goede maand later doet Chasseloup-Laubat een ultieme poging. In een rechtstreeks duel met Jenatzy, klokt hij af op 92,78 kilometer per uur. Jenatzy is in zijn eer gekrenkt. Hij blijft verder sleutelen aan zijn anderhalve ton zware, vier meter lange obus op vier wielen.

Op 29 april 1899 om drie uur wordt de lange weg van het landbouwpark van Achres, nabij Parijs, vrijgemaakt. Met vliegende start doet de Jamais Contente precies 34 seconden over één kilometer: een gemiddelde van 105,882 kilometer per uur. Volgens ooggetuigen passeert er precies een stille kogel, die rijwind noch stofwolken veroorzaakt. Chasseloup-Laubat zal het snelheidsrecord nooit meer aanvallen.

In juli 1902 neemt Jenatzy deel aan de Ardennenwedstrijd, waar hij door een verkeerd manoeuvre met volle snelheid het bos in raast. De auto wordt compleet uit elkaar gereten, maar Jenatzy overleeft. Uit die tijd dateert de bijnaam de Rode Duivel: Jenatzy rijdt als een gek en heeft rode haren, inclusief sikje.

Aan het stuur van een Mercedes wint de Rode Duivel vier jaar later de prestigieuze Ierse Gordon Bennett Cup. In 1909 haalt hij in Oostende ruim 200 kilometer per uur.

Nog eens vier jaar later, op 13 december 1913, is Jenatzy op een jachtpartij in het Luxemburgse Habay-la-Neuve met een van zijn beste vrienden, Alfred Madoux, directeur van de Brusselse liberale krant L’Etoile Belge. Bij valavond verschuilt Jenatzy zich in de struiken om het geluid van een everzwijn na te bootsen. Madoux schiet meteen. Hij treft Jenatzy dodelijk in zijn zij.

Camille Jenatzy en zijn vader Constant liggen naast elkaar begraven op de hier al vaker aangehaalde Begraafplaats van Laken. De Jamais Contente staat voor eeuwig geparkeerd in het Musée de l’Automobile in Compiègne, niet ver van Parijs.

BDW-eindredacteur Ken Lambeets houdt van literatuur en van echte sporten.