1422 Eefje de Visser by Guy Kokken LR
© Guy Kokken

Eefje de Visser: 'Ik ben niet bang om saai te zijn'

Tom Zonderman
© Agenda Magazine
16/04/2014

Hoezo, Nederlands is geen poptaal? Eefje de Visser bewijst andermaal het tegendeel met 'Het Is'.

"Eefje de Visser is de nieuwe Spinvis", zei Sebastiaan Van den Branden van Amatorski me onlangs verrukt. De sierlijke slaapkamerpop van haar debuut, de inventieve arrangementen en haar frisse omgang met het Nederlands brengen haar inderdaad in de voetsporen van Erik de Jong.

De Visser begon nochtans in het Engels, omdat ze het gevoel had dat in het Nederlands zingen je meteen in een genre stopte. Het trok ook te veel de aandacht, ze wilde gewoon muziek maken zonder te veel zwaarte in de betekenis te leggen. "Op een gegeven moment was ik wat aan het rotzooien met kinderliedjes. Ik begon te experimenteren met het Nederlands en ik merkte dat ik dingen in mijn eigen taal kon die in het Engels niet lukten. Ik sprak een ander soort fantasie aan, ik kon met woorden spelen. Maar de muziek moest even belangrijk zijn als de tekst."

In 2009 won Eefje de Visser de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter. Het geld investeerde ze in de opname van haar debuut De Koek, kleurrijke pop die helemaal uit haarzelf kwam. En nu is er Het Is, waarop ze minder het experiment opzoekt en soberder inkleurt.

"Ik ben een stuk nuchterder geworden. Ik moest ineens heel professioneel worden en hard werken, wat ik ook graag doe, maar dan word je wel met je beide voeten op de grond gezet. Bij De Koek was ik nog zoekende, elk liedje had zijn eigen stijl, nu heb ik veel meer mijn richting gevonden. Ik heb een nieuwe kracht gevonden binnen die muzikaliteit. En ik vind het ook prettig om met mensen samen te werken, vroeger was ik echt een eilandje."

In de eerste song, 'Ongeveer', zing je: "Ik heb een punt te maken." Dat klinkt daadkrachtig.
Eefje de Visser: "Dat gaat niet zozeer over mij, ik schrijf heel veel naar mensen toe die ik ken. Veel personen in mijn omgeving hebben een neiging tot isoleren en passiviteit. Met deze plaat wil ik zeggen dat je duidelijke keuzes moet maken, dat je bewust moet kiezen om dingen mee te maken. Je moet niet wachten tot het geluk je kant opkomt. En je moet ook een beetje kunnen romantiseren, en niet alles afvlakken of relativeren. Ik wil tegenwicht bieden aan het cynisme. Cynisme is laf, zei mijn gitarist onlangs. Helemaal juist."

In 'Uit de lucht' bevraag je wat je achterlaat en wat je meeneemt. Toch geen piekeraar?
de Visser: "Ik analyseer véél. (Lacht) Dat is echt wel van deze tijd, heel veel reflecteren, rationaliseren. Mijn oma en opa hebben dat bijvoorbeeld helemaal niet. Het stamt uit de jaren 1960, de hippietijd, waarin we allemaal over onszelf moesten gaan denken en niet meer zo volgzaam zijn, tegen de gevestigde orde in. Je werd meer een individu, je ging kijken naar wie jij bent, wat jij wilt, wat jij in deze wereld kunt betekenen. Daar komt veel van dat denken uit voort – denk ik." (Lacht)

Veel liedjes zijn spaarzaam, het hoeft niet meer zo kleurrijk en inventief te zijn.
De Visser: "Ik heb gemerkt dat ik wat minder bang was om saai te zijn. Bij De Koek wilde ik catchy zijn, opvallen. Ik wilde niet de standaardsinger-songwriter zijn, maar iets veel eigeners. Nu had ik behoefte om iets vloeiends en eenvoudigs te schrijven, iets sereens en warms. Ik wilde meer intuïtie, minder vernuft. 'Ongeveer' zou ik twee jaar geleden niet gemaakt hebben."

Het is is heel suggestief, is het niet?
De Visser: (Lacht) "Ik heb niet de behoefte om een duidelijk verhaal te vertellen, ik maak niet snel liedjes die echt afronden. Er moet wat mysterie in blijven zitten, zowel muzikaal als tekstueel. Wat ik mooi vind, is dat het aan de ene kant vastberaden is, maar tegelijk ook open blijft."

Je frasering is speciaal. Ze onderscheidt je van andere Nederlandstalige songschrijvers.
De Visser: "In het Nederlands heb je nogal snel de neiging om een verhaal te vertellen. Heel vaak is er zelfs al tekst voor de muziek er is, dat is een heel andere benadering dan wanneer je vanuit de muziek vertrekt, zoals ik doe. Pas op, een tekst kan een song maken of kraken. Maar voor mij hoeft het ook niet allemaal te kloppen of te rijmen. Ik laat me meer inspireren door Engelstalige artiesten, zoals Frank Ocean. Ik luister tegenwoordig vaak naar hedendaagse R&B. In de popmuziek is het in het Engels veel gebruikelijker om de melodie veel aandacht te geven."

Is muzikant zijn een droom?
De Visser: "Ik droomde er niet per se van om een performer te worden – ik stond het niet toe denk ik, zie je, alweer dat afvlakken, het weigeren keuzes te maken – maar wel om liedjesschrijver te zijn. Mijn familie zit vol kunstenaars en muzikanten, er was overal creativiteit. Ik tekende en danste ook, en van mijn dertiende begon ik liedjes te schrijven. In het begin was ik best wel podiumschuw, ik wist niet goed wat ik moest doen met al die liedjes. Uiteindelijk heb ik mijn angst overwonnen, omdat ik té graag muziek maak. Nu wil ik nooit nog iets anders doen."

Wanneer: 24/4,

20 u.

Tickets: 12 euro

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni