Cinema All'Italiana (1): cyclus Federico Fellini in Cinematek

"Ik beschouw Rome als mijn privéappartement," aldus Federico Fellini, van wie Cinematek deze zomer een volledige retrospectieve toont.

​Hoewel Fellini (1920-1993) van Rimini afkomstig was – zie het autobiografische I vitelloni en Amarcord – zijn z'n films onlosmakelijk met Rome verbonden. In Roma brengt hij, met de blik van de outsider die hij was, een hommage aan de jungle van zijn adoptiestad. Een stad die Fellini zag als een vrouw die je tegelijk liefhebt en haat. En in het magistrale La dolce vita vat hij koortsig het leven in de Via Veneto, een pittoreske wereld van aristocraten en vreemde nachtvogels en de pleisterplek voor paparazzo Marcello Mastroianni voordat hij samen met Anita Ekberg in de Trevi-fontein stapt.

Wie Fellini zegt, zegt ook Nino Rota, de componist die de muziek voor bijna al zijn films componeerde. En Giulietta Masina, zijn vrouw en muze via wie hij in klassiekers als La strada en Giuilietta degli spiriti naar de vrouwelijkheid kijkt.

Fellini haalde zijn inspiratie uit zijn dromen en angsten. Maar er zijn weinig cineasten die met zoveel gevoel voor spektakel, satire en menselijke kwetsbaarheid het moderne existentialisme hebben weten te vatten als Il Maestro. De film die het best zijn universum samenvat, is ongetwijfeld zijn meesterwerk Otto e mezzo, met Mastroianni als zijn alter ego. Fellini zag cinema in de eerste plaats als een groot circus of carnaval en deze unieke film is daar een even magische als grandioze illustratie van.

Cyclus: Federico Fellini

data: 3/7 > 31/8

waar: Cinematek, Brussel