S1442 holvoet

Boek: Zoutkrabber Expedities

Kurt Snoekx
© Agenda Magazine
16/09/2014

Wat doet een Venetiaans blonde landrot in kapiteinsjas als hij reizen wil door tijd en ruimte? Turen door het zolderraampje van zijn schedeldak. Peter Holvoet-Hanssen verbindt daglicht en nachtnevel op zijn Zoutkrabber expedities.

Peter Holvoet-Hanssen heeft ons hart. Samen met jeugdboekenschrijfster Noëlla Elpers houdt de gevleugelde woordkunstenaar al twintig jaar het Kapersnest recht en zingt hij vanuit die vrijhaven zoals hij gebekt is: zoet en speels, grillig en gevaarlijk. In Zoutkrabber expedities huldigt de dichtende troubadour die hypnotiserende wispelturigheid met een boek dat uiteenvalt in twee helften, maar niet zonder eerst houdiniaans groots te verdwijnen.

Het duurt immers de helft van een boek voor we die unieke stem van Peter Holvoet-Hanssen kunnen ontwaren. Reden voor de gedempte klanken in het eerste deel van Zoutkrabber expedities, is de duizelingwekkende nabijheid van zijn onderwerp: Leen Pul, geboren in het Nederlandse Monster als Leendert van den Berg en aan zijn dood in 2009 goed bevriend met de schrijver.

"Nee, Finbar, schrijf toch gewoon op wat Leen Pul je vertelt, zonder alles zelf te willen beleven!" maant Fanastasio – de Grote Nar die heelallen uitspuwt en inademt en het dubbelverhaal in cursieven van commentaar voorziet – de hoofdrolspeler van het tweede deel aan. Die Finbar is een "landrot met zeewater in het bloed" die, haveloos, op reis gaat in zijn hoofd, en via zijn love interest, de vurige en ondernemende Louise, Leen Pul, haar grootvader, leert kennen. Van het 'verhaal van Leen Pul', die op 9 maart 1943 samen met duizend andere verplichte vrijwilligers naar Hannover wordt gestuurd om daar het vraatzuchtige monster van de oorlog te voeden in de Deutsche Edelstahlwerke A.G., reist Zoutkrabber expedities naar het hedendaagse België, waar "de willekeur van de Gemeentelijke Administratieve Sanctie" heerst en poëzie vooral "toegankelijk" moet zijn.

"Ik ben nog steeds op zoek naar een vastomlijnde persoonlijkheid. Ik los op in mijn omgeving, ik ben te vloeibaar," roept de bandeloze dromer uit, die niet aardt in de versmachtende tijdgeest. De niet-beantwoorde noodkreet en dood van Leen Pul betekenen voor Finbar een einde en een nieuw begin, de start van een reis naar een "Fonkelende Duisternis", "voorbij de grenzen": "Dan is mijn 'ik' telkens iemand anders." Van donker naar licht naar donker: Peter Holvoet-Hanssen is vloeibaar als de baren. De wind in de zeilen, kaperskapitein!

Boekpresentatie

data: 25/5 om 19.30

tickets: gratis

waar: deBuren

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Cultuurnieuws, Shop

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni