BDW Standpunt: Macht, geen goede wil

De Schaarbeekse burgemeester Bernard Clerfayt (FDF) wil een propere campagne. Dat willen de inwoners van de Ezelsgemeente zelf, zegt hij. Clerfayt wil niet langer affiches aan balkons, dat soort vervuiling wil hij niet meer op straffe van boetes. Ook vraagt hij winkeliers om geen affiches aan hun vensters te hangen. Hij vraagt dit laatste vriendelijk, want verbieden kan hij niet.

De Schaarbeekse burgemeester Bernard Clerfayt (FDF) wil een propere campagne. Dat willen de inwoners van de Ezelsgemeente zelf, zegt hij. Clerfayt wil niet langer affiches aan balkons, dat soort vervuiling wil hij niet meer op straffe van boetes. Ook vraagt hij winkeliers om geen affiches aan hun vensters te hangen. Hij vraagt dit laatste vriendelijk, want verbieden kan hij niet.

Daar valt allemaal iets voor te zeggen, al werpt de vraag zich op of het geen achterhoedegevecht is in tijden waarin je per gsm of online door heel de wereld lastiggevallen wordt. Voor de verkoop van onderbroeken bijvoorbeeld (“Welke maat hebt u meneer?” – al maanden aan een stuk). Of door politieke partijen die gebruik blijven maken van de bevolkingsregisters om potentiële kiezers te bestoken.

Maar eigenlijk was dat niet eens de belangrijkste discussie op de jongste gemeenteraad van Schaarbeek. De extreemlinkse PVDA/PTB – één verkozene – wist met een rist supporters te bekomen dat de kleine partijen – zonder vertegenwoordiging in het parlement – meer plaats krijgen op de officiële aanplakborden. Die eis is niet eens onzinnig, ze is een discussie waard, maar dat de FDF-Ecolo-meerderheid zonder veel discussie door de knieën ging zegt veel over de schrik van FDF en groenen voor extreemlinks. En dan moest de aap nog uit de mouw komen.

Omdat extreemlinks meer plaats krijgt op de officiële aanplakborden, krijgen de Vlaamse partijen, die sowieso al weinig krijgen, nog minder. Vijftien procent in plaats van achttien om precies te zijn. Schepen van Vlaamse Aangelegenheden Adelheid Byttebier (Groen) ‘betreurt’ in een schriftelijke mededeling de communautaire kramp van het college – en dus ook van haar Franstalige evenknie Ecolo – maar onthield zich vreemd genoeg bij de stemming. Meer kan Byttebier als schepen waarschijnlijk niet doen, anders krijgt ze haar dossiers er niet meer door. Maar dat ook haar partijgenoot Bram Gilles en Open VLD’er Quentin van den Hove zich vanop de banken van de gemeenteraad onthielden in plaats van tegen te stemmen is nog veel minder begrijpelijk. Het gaat om een princiepskwestie.

Wat er in de Schaarbeekse gemeenteraad gebeurt is een relatief onbelangrijk dossier in wat ons te wachten staat op gewestelijk niveau mocht Brussel de band met Vlaanderen doorknippen. Of mocht de dubbele meerderheid of de gewaarborgde vertegenwoordiging afgeschaft worden. Dan zouden de Vlamingen afhangen van de goede wil van de Franstaligen. En, zoals geweten, gaat politiek over macht, niet over goede wil. Dat ook de Vlaamse Brusselaars dat blijven beseffen.