Axel Addington: "Schipperen tussen twee continenten"

Wacht even, ik moet me concentreren,” zegt Axel Addington. Hij mompelt “soixante-cinq degrés, trois minutes.” De Japanse Gyokurothee vereist een zorgvuldige bereiding. Het appartement op de zesde verdieping aan de Steenkoolkaai is zijn kantoor. Vanuit huis werkt hij als communicatiemanager voor het Art & Design Atomium Museum (ADAM) en het Atomium.

Geestelijk bevindt de Axel zich tussen twee continenten. Hij beweegt zijn handen alsof ze een weegschaal zijn: “Soms is het moeilijk beslissingen nemen: mijn Aziatische kant zou dit doen, mijn Europese kant doet dat.” Een authentiek Belgisch wapenschild (eigenhandig ergens van een officieel gebouw gehaald) en een klassieke Japanse rode lamp hangen broederlijk naast elkaar. Op een tafeltje bij het raam staat de Tokiotoren naast het Atomium: beiden in 1958 gebouwd, beiden een nationaal symbool. “In Frankrijk moet je Frans zijn: Frans denken, Frans spreken en je Frans voelen. Hier in Brussel neemt iedereen iets van zichzelf mee.”

Ook Axel probeert iets van het Japanse shintoïsme mee te nemen in zijn dagelijks leven in Brussel. Tweeënhalf jaar leefde hij als monnik in Koyosan. De ervaring die daar opdeed, helpt hem daarbij. Naast zijn werk voor Atomium en het ADAM houdt de creatieve duizendpoot namelijk nog genoeg tijd over voor andere projecten: zo bedacht hij een merknaam en communicatiestrategie voor een advocate in Brussel. “De naam kan ik nog niet noemen, we zijn volop bezig. Maar de bedoeling van het project is om een bredere dienstverlening aan te bieden aan cliënten. Na een rechtszaak is juridisch gezien een misdaad afgerond, maar deze advocate wil dat haar cliënten ook innerlijk weer met zichzelf in het reine komen.”
“Daarnaast ben ik Moreel Consulent voor de Stichting voor Morele Bijstand aan Gevangenen. Ik spreek met gevangenen in hun cel en ben onpartijdig. Ze kunnen hun zorgen met me delen- en alles wat ze zeggen is geheim. Dit soort dingen past nu beter bij me dan een communicatiestrategie uitdenken voor bier- en yoghurtmerken of luchtvaartmaatschappijen.”

‘Hoezo charmant?’
Het is misschien wel vanwege Axels vredelievende levensopvatting dat hij in Japan wonen niet zou zien zitten. In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog nam Japan artikel 9 op in de grondwet: oorlogvoering wordt verboden, net als het hebben van een leger. In plaats daarvan zijn er de Japanse Zelfverdedigingsmachten. Sinds vorig jaar is er een versoepeling van de pacifistische wet. “Nu wordt het leger langzaam heropgebouwd, daar sta ik totaal niet achter. Ook houd ik niet van de instelling van de jongste generatie Japanners: het enige dat ze willen is geld verdienen om dingen te kunnen kopen.”
Politiek gezien voelt Axel zich in België beter. Hoewel hij ook voor Brussel nog werkpunten heeft. “Dat idee dat een vieze, rommelige stad charmant is? Hallo! Zo bouw je toch geen samenleving op? Veel te gemakzuchtig om je daar achter te verschuilen.”