The art of the underground (15): Naamsepoort

Drie jaar geleden kreeg de in Gent geboren Kortrijkzaan Octave Landuyt (1922) nog een grote retrospectieve in Gent en de Leiestreek. In metrohalte Naamsepoort passeren pendelaars dagelijks de vier monumentale geëmailleerde keramieken van zijn hand.

Je kunt ze niet missen. Ze staan net achter de vier doorgangen van de controlepassages in de centrale hal. Landuyts grote ronde bas-reliëfs in vaalgrijs en wazig kikkerdrilgroen werden ingelijst in een reuzenkader in de vorm van een middeleeuws portaal.

Een rood accent vormt een subtiele rode draad naast het thema: de stadia van het leven, van geboorte tot dood. In vier werken visualiseert de internationaal gelauwerde kunstenaar het mysterie van het leven en de vervreemding die de mens bij dat leven ervaart. In Omdat je geboren werd (zie foto) kijkt een boreling je vreemd in de ogen. Hij heeft te grote oren en een akelige, wijnrode geboortevlek op de wang.

In Omdat je zo volwassen bent steekt het jongerenhoofd zijn tong uit, terwijl een rimpelige hand van een ouderling tussenkomt. Ook het reliëf Omdat je toch gaat sterven is bevreemdend en haast monsterachtig realistisch - of gaat het om een verbeelding? Bloed dat uit een oor druipt. Bloemen die breugeliaanse gezichten opvrolijken. Een hand die beklemmend het hoofd vasthoudt.

Landuyt verwerkt zoveel in die vier passievolle stadia, dat de ondertitel van het werk 'Omdat ik je liefheb' en de titel Het uiteindelijk verkeer zware kost worden. Althans toch voor meneertje passant, die uiteindelijk enkel het verkeer boven de grond wil mijden.

:: metrostation: Naamsepoort
kunstwerk: Het uiteindelijke verkeer (1979, Octave Landuyt)