Alleluia, La Quinzaine des Réalisateurs in Cinematek

De Baron Hortastraat is de Croisette niet. Toch snuift men er vanaf 20 juni de sfeer van Cannes op. Cinematek vertoont een rijk aanbod uit de selectie van de 46ste Quinzaine des Réalisateurs. Die wordt sinds 1968 parallel met het Festival van Cannes georganiseerd en lanceerde klein grut als Martin Scorsese, Ken Loach en Sofia Coppola. Vijf films om naar uit te kijken.

Alleluia (20.06)

De jonge Martin Scorsese werd na een week ontslagen wegens te traag en vervangen door een scenarist die maar één film zou regisseren maar dat heeft The Honeymoonkillers (1969) niet belet om uit te groeien tot een cultfilm en de favoriete Amerikaanse film van François Truffaut. Het scenario was gebaseerd op het wedervaren van de in 1951 geëxecuteerde Martha Beck en Raymond Fernandez. Dit koppel werd de Lonely Hearts Killers genoemd. Zij was een zwaarlijvige verpleegster, hij een oplichter. Samen reisden ze door Amerika en beroofden eenzame vrouwen. Een handvol keren werden ze ook vermoord. De eigenzinnige Belgische regisseur Fabrice Du Welz transponeerde het verhaal naar de Ardennen en vindt weer aansluiting bij Calvaire: de geweldige genrefilm waarmee hij tien jaar geleden internationaal opgemerkt werd. Verwacht u aan een groteske tragedie over een waanzinnige liefde, met de dood als ultieme teken van liefde.

Catch me daddy (24.06 & 25.06)

Een mens kan niet blijven clips regisseren voor The Horrors, Róisín Murphy en Duffy. Daniel Wolfe kreeg dat alleszins niet over zijn hart. De Brit geeft er in zijn debuut een flinke lap op. “Gritty social realism meets classic western elements in this poetically bleak chase thriller,” schreef The Hollywood Reporter na de wereldpremière in Cannes. The Guardian roemde vooral de fenomenale fotografie van de grimmige, nihilistische thriller. Wolfe liet zijn verbeelding los op het gruwelijk fenomeen van de eremoord. Om te ontsnappen aan haar familie duikt een jonge vrouw van Pakistaanse afkomst met haar vriend onder in het Noorden van Engeland. Wanneer haar broer en zijn handlangers in de stad aankomen, moet ze vluchten voor haar leven.

Les combattants (26.06)

Toen een internationaal PR-bureau in Cannes om een quote vroeg, zei ik over Les Combattants: 'French but fresh and funny'. De debuutfilm van Thomas Cailley is én erg grappig én Frans maar ik noem het liever geen Franse komedie omdat er week na week veel Franse (romantische) komedies uitkomen die geen fluit voorstellen. Daar is deze film geen familie van. Het beproefd verhaal van de toenadering tussen een meisje en een jongen, krijgt een originele invulling. Arnaud is doorsnee maar Madeleine is een avontuur op zich. Ze is er van overtuigd dat het einde van de wereld nabij is en wil zo goed mogelijk voorbereid zijn. Een zomerstage bij het leger lijkt haar een goede eerste stap. Het fysieke, serio-komisch spel van rijzende ster Adèle Haenel is maar een van de vele aangename verrassingen.

Whiplash (21.06 & 25.06)

Onder de journalisten in Cannes ging het een als een lopend vuurtje rond: Whiplash was de film die er in de Quinzaine boven uitstak. Een Belgische onafhankelijke verdeler die er ook zo over denkt zou de in Sundance bekroonde Amerikaanse film van Damien Chazelle dolgraag uitbrengen. Helaas zitten de rechten bij een Amerikaanse major die er géén plannen mee heeft. Het is dus wachten op de dvd of jezelf in Cinematek trakteren op een studie van muzikale obsessie en aberrante meester & leerling relatie. J.K. Simmons, een favoriet van de broers Coen, speelt de rol van zijn leven als de jazzband-leider die een 19-jarige ambitieus talent met ijzeren hand opleidt. Opgelet, er wordt niet naast gemept.

Queen and country (22.06 & 24.06)

Met de bikkelharde misdaadfilm Point Blank en het angstaanjagende survival-drama Deliverance zorgde John Boorman er decennia geleden al voor dat hij niet rap zal vergeten worden. De veelzijdige Britse regisseur is ondertussen de tachtig voorbij maar vond de energie en het geld voor nog een film. Queen and Country is een vervolg op het Hope and Glory, de voor vijf Oscars genomineerde, warme, naïeve oorlogsfilm waarin hij zijn jeugdherinneringen aan de Tweede Wereldoorlog verwerkte. Zijn alter ego Bill Rohan is in 1952 uitgegroeid tot een jongeman die graag aan de oevers van de rivier vertoeft. Zijn droom wordt doorkruist door de Koreaanse oorlog, de dienstplicht en de harde realiteit van een militaire opleidingskamp. Een eerbare en oprechte sequel van een verteller in hart en nieren.

20 > 26.06