400 miljoen euro voor eigen Brusselse zorg

Brussel werkt aan een eigen Gezondheidsplan, nu het Gewest in het kader van de zesde staatshervorming meer bevoegdheden op dat vlak krijgt, en 400 miljoen euro om die ook in te vullen. De bevoegde ministers Gosuin (FDF) en Vanhengel (Open VLD) houden daarbij rekening met de specifieke noden van de Brusselaar, die jonger en armer is dan gemiddeld.

In het kader van de zesde staatshervorming wordt 1,1 miljard euro overgeheveld van de federale naar de Brusselse overheid. Daarvan wordt 700 miljoen euro besteed aan kinderbijslag. Zo blijft 400 miljoen over om de nieuwe bevoegdheden in te vullen.

Daarover overleggen de ministers Didier Gosuin (FDF) en Guy Vanhengel (Open VLD), binnen de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) bevoegd voor Gezondheidsbeleid, op dit moment met de sector. Ze plannen in september de krachtlijnen van een nieuw Gezondheidsplan te kunnen voorleggen aan het Brussels Parlement.

Jong Brussel
Want Brussel heeft specifieke noden, benadrukken de beide ministers. De gemiddelde leeftijd van de Brusselaar is 37,4 jaar, tegenover 42 in Vlaanderen en 40,6 in Wallonië. Tussen 2003 en 2013 zien we dat de vergrijzingsindex gedaald is met 19,6 procent terwijl deze voor heel België steeg met 6,9 procent. Er zijn dus steeds minder bejaarden in Brussel, tegenover het aantal jongeren.

Brussel vergroent, en is (bijgevolg) ook armer dan het Belgische gemiddelde. Ongeveer een op de drie Brusselaars moet rondkomen met een inkomen dat onder de armoedegrens ligt. Bovendien zijn er meer eenoudergezinnen. 72, 5 procent van de kinderen die tussen 2008 en 2011 in Brussel werden geboren hebben een moeder die niet als Belgische geboren is.

22,5 procent van de Brusselse bevolking stelde medische zorgen al uit om financiële redenen, tegenover 8 procent van de gehele Belgische bevolking. Bij de eenoudergezinnen ligt dat cijfer zelfs op een op de drie.

Een ander opvallend resultaat van de jongste Gezondheidsenquête (uit 2013) is dat Brusselaars tussen 35 en 44 jaar zichzelf veel ongezonder vinden dan het geval is bij hun Vlaamse en Waalse leeftijdsgenoten. Terwijl ongeveer 27 procent van de Brusselaars in die leeftijdsgroep zijn gezondheid te wensen vindt overlaten, ligt dat percentage bij Vlamingen en Walen maar rond 16 procent. Bij de laagst opgeleide Brusselaars gaat het zelfs om meer dan 60 procent.

Lage rugpijn, hoge bloeddruk
De meest voorkomende chronische aandoeningen bij Brusselaars zijn lage rugpijnen, hoge bloeddruk, een te hoog cholesterolgehalte in het bloed, allergieën en artrose.

Brusselaars hebben vaker geestelijke gezondheidsproblemen, van depressies en angststoornissen tot slaapproblemen.

Uit RIZIV-gegevens blijkt verder dat Brusselaars minder vaak bij de huisarts gaan dan de rest van de Belgen, en vaker meteen naar de spoeddiensten trekken. Dat komt omdat de spoeddienst altijd beschikbaar is voor alle mogelijke gezondheidsproblemen, en de rekening pas achteraf wordt opgestuurd. Daarnaast spelen ook cultuurverschillen een rol: in vele landen zijn bezoekjes aan de huisarts niet ingeburgerd.

De ministers Gosuin (FDF) en Vanhengel (Open VLD), binnen de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) bevoegd voor Gezondheidsbeleid, en de zorgsector houden rekening met deze evoluties bij de opstelling van het Brusselse Gezondheidsplan. Ze willen onder meer de toegang tot de gezondheidszorg verbeteren, de eerstelijnszorg efficiënt coördineren, en patiëntengegevens elektronisch uitwisselen.