Standpunt BDW: CCC Ruisbroek

De heisa rond de mogelijke komst van een nieuw, groot cultureel centrum in de stationsbuurt van Ruisbroek, moet de aanleiding zijn voor beter overleg tussen Vlaanderen en Brussel, vindt Anne Brumagne. "Een culturele kaart van de regio uittekenen kan niet zonder dat het hele plaatje wordt bekeken, voor Brussel en de Rand samen, én bij voorkeur ook in overleg met de Franstaligen."

Al in het voorjaar leverde Hugo De Greef een voorstudie af voor een nieuw cultuur- en congrescentrum in de Vlaamse Rand rond Brussel. Hoewel er toen al druk over gespeculeerd werd, geraakte de precieze locatie pas later in stappen bekend. Het regeerakkoord van juli verklapte dat de Vlaamse regering de zuidrand op het oog had en dat het centrum ‘bovenlokaal’ belang zou hebben. Vorige week onthulde de krant De Standaard dat de stationsbuurt van Ruisbroek (Sint-Pieters-Leeuw) was uitgekozen, vlakbij de gewestgrens. Een dramatischer moment had de krant niet kunnen kiezen om de vergaarde cijfers te presenteren. Bij de meeste cultuurorganisaties zit men nog naar adem te happen na de bekendmaking van de zware besparingen die men al heel snel moet doorvoeren.

Die cijfers dus. De benodigde oppervlakte van het complex in Ruisbroek: 25.000 vierkante meter. De grootte van het voorziene theater: 900 plaatsen, en een kleinere zaal met 350 plaatsen. Voor de financiering worden in de voorstudie vergelijkingen gemaakt met het Concertgebouw van Brugge, dat in 2002 al 44 miljoen euro kostte. Qua uitstraling vergelijkt men het met deSingel, of met datzelfde Concertgebouw. Met andere woorden, de ambities zijn erg groot. Toch is het überhaupt niet zeker dat het gebouw er ooit komt. Volgens minister van Cultuur Sven Gatz (Open VLD) is er nog niets beslist. Alleen is hij niet de verantwoordelijke minister. Dat is Ben Weyts (N-VA), bevoegd voor de Rand. En inwoner van buurgemeente Beersel.

Op dit ogenblik blijft het nog onduidelijk wat nu exact de bedoeling is van het hele plan. Een wat onderkomen stationsbuurt herwaarderen is lovenswaardig, daar niet van. Maar het argument dat er nog nood zou zijn aan bijkomende culturele infrastructuur in die regio, klinkt mager. In de omgeving zijn verschillende kleinere centra. Westrand in Dilbeek is met de wagen langs de Brusselse Ring vlakbij. Met de fiets sta je op een halfuurtje in hartje Brussel, bij de KVS en het Kaaitheater, en zoveel meer organisaties.
Ben Weyts en Sven Gatz, behalve cultuurminister ook bevoegd voor Brussel, moeten maar eens lang rond de tafel gaan zitten. Een culturele kaart van de regio uittekenen kan niet zonder dat het hele plaatje wordt bekeken, voor Brussel en de Rand samen, én bij voorkeur ook in overleg met de Franstaligen. En er kan ook al maar beter worden nagedacht over wie later de werking van dat CCC zal financieren. De ervaring leert immers dat culturele prestigeprojecten die door de overheid worden doorgedrukt, vaak tot conflicten leiden binnen de Vlaamse Gemeenschap zelf. Want zal de inhoudelijke werking volgens dezelfde criteria worden geëvalueerd als bij de andere organisaties? Of krijgt zo’n Randproject een voorkeursbehandeling, zelfs als die inhoud uiteindelijk een mager beestje zou blijken?