Café: Mokafé

Een terrasje doen in de winter? Het kan al meer dan zeventig jaar in Mokafé, waar de rotanstoeltjes eeuwig beschutting genieten onder het glazen dak dat architect Jean-Pierre Cluysenaar ontwierp voor de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen. Mokafé, dat vroeg open is en eten serveert vanaf het ontbijt tot het diner, geeft de bezoeker drie opties.

Ofwel gaat hij op het terras zitten en kan hij genieten van de onophoudelijke passage. Dat is natuurlijk een aanrader. Ofwel gaat hij naar binnen om plaats te nemen in het authentieke eerste gedeelte van het café, waar vroeger nog ter plekke koffiebonen werden gebrand. Ook dit is een goede optie: het is er knus, je zit in het juiste licht, met zicht op een verleidelijk assortiment taarten en op een cliënteel dat naast toeristen nog altijd behoorlijk wat habitués telt.

En dan is er nog het achteraf-zaaltje op weg naar de niet zo propere wc. Daar zou Mokafé toch eens iets aan moeten doen, want in eender welke schoolrefter is het netter en gezelliger. De bedenkelijke portretschilderijen van Brusselse muzikale groten als Arno, Toots en Stromae veranderen daar helaas niets aan. Daar vanachter hebt u niets te zoeken.

Dit gezegd zijnde, hebben we voor u nog eens een Brusselse wafel gegeten in Mokafé. En het moet gezegd: die was niet slecht. Wie voor de vastentijd nog eens goed wil zondigen – tarte tatin! profiteroles! pannenkoeken! ijs! –, is hier aan het goede adres. We zouden Mokafé geen zaak van buitengewone standing noemen. Daarvoor gaat het er allemaal wat te losjes en te Brussels toe. Maar misschien is dat een goede zaak.

De bediening is niet hartelijk maar wel correct en vrij snel, gezien het feit dat hier voortdurend veel volk zit. Bovendien zijn de prijzen zeer redelijk voor deze uitzonderlijke locatie.

open: 7.30 < 23.00