1464 Wallace Vanborn
© Anton Coene

Wallace Vanborn: 'Wat stof vreten kan nooit kwaad'

Tom Zonderman
© Agenda Magazine
03/03/2015

Het Gentse triumviraat Wallace Vanborn deelt met zijn derde album een mokerslag uit aan onze collectieve onverschilligheid. De perfecte punch voor de intercommunale genaamd ABBOTA.

De afstand tussen Gent en de Joshua Tree? Niet zo groot als je denkt. Om zijn derde album, het verschroeiende The Orb We Absorb, in te blikken, ruilde Wallace Vanborn de gezellige Turkenbuurt rond de Gentse Dampoort in voor de gloeiend hete Rancho de la Luna in de Amerikaanse woestijn, de illustere studio waar bands als Arctic Monkeys hun instrumenten al lieten vonken en Foo Fighters net nog een episode van hun documentaire Sonic Highways kwamen inblikken. Achter de opnametafel zat niemand minder dan Chris Goss, de ‘Godfather of Desert Rock’, die mee de sound van bands als Kyuss en Queens of the Stone Age hielp boetseren.

“Het woestijnstof smaakte erg lekker,” lacht zanger en gitarist Ian Clement terwijl hij mij een geurend kopje thee uitschenkt in zijn sjofele, met instrumenten, prullaria, boeken van David Byrne en Haruki Murakami uitpuilend appartement. “Dat is mijn egomuur,” wijst hij met een knipoog naar een reeks gitaren aan de muur. “Om indruk te maken op de vrouwen. Hoe meer gitaren, hoe groter... Grapje.” (Lacht) “Het was er superheet,” pikt drummer Sylvester Vanborm gauw in. “In het spaanderplatenhuisje waar we logeerden bleek een airco te zijn, maar de knop om hem aan te zetten hebben we pas na vijf weken ontdekt. (Lacht) Goed om een paar kilo’s kwijt te raken, dat wel.”

De geschiedenis droop ginds vast van de muren.
Ian Clement
: Absoluut. Telkens we dat even vergeten waren, kwam Chris Goss weer af met verhalen over Trent Reznor of Mark Lanegan.
Sylvester Vanborm: We speelden ook op de instrumenten die op albums als Era Vulgaris van de Queens gebruikt zijn. Dat was kicken. Ik heb een hele fotoshoot met mezelf en de drumkit. (Lacht) Die is redelijk legendarisch.

Waren jullie niet onder de indruk van Chris Goss? Een man met zo’n curriculum, en hij ziet er nog eens imposant uit ook.
Clement
: Dat viel goed mee. De vele tours en samenwerkingen hebben ons geleerd dat elke mens ook maar een mens is. Zo ben ik een keer met Josh Homme aan de praat geraakt na een show van Queens of the Stone Age in Trix. Bij wijze van groet kneep hij me in mijn pietje, en dat heb ik gewoon terug gedaan. (Lacht) We hebben samen een jointje gerookt en over koetjes en kalfjes gebabbeld.
Vanborm: Om Chris te paaien had ik een fles blauwe Chimay in mijn valies gestopt, maar die heb ik in de luchthaven moeten achterlaten. Ik heb er dan maar ginds één gekocht in Walmart. De oplossing voor al uw tekorten. (Lacht) We hebben hem beloofd om hem mosterd te bezorgen. Blijkbaar is hij daar verzot op. In Gent hebben we een paar goeie mosterdmakers, dus dat moet lukken.

Was zijn aanpak even straf?
Clement
: Chris gaat voor gut feeling, helemaal anders dan David Bottrill (dEUS, Smashing Pumpkins, Placebo), die onze vorige plaat heeft ingeblikt. Dave is een heel technische producer, hij werkt met heel veel takes en overdubs tot alles perfect zit. Chris is rauwer, vuiler, hij zoekt de take met het juiste gevoel, zonder al te veel te willen nadenken.
Vanborm: Hij kan dat goed sturen, zonder op te leggen wat je moet doen. “Beeld je je in dat je op een terras een ijsje aan het eten bent met je vriendin,” zei hij dan. “En speel het nu nog een keer.” (Lacht)
Clement: Hij liet ons drie dagen repeteren, zodat we konden warm draaien. De vierde dag zouden we dan beginnen op te nemen. Maar toen zei hij doodleuk dat hij al die eerste takes had opgenomen. “It’s got that perfect imperfection,” lachte hij dan.

Hij vond jullie een van de intelligentste bands die hij in lange tijd gezien had. Zijn dat de typische holle woorden van een Amerikaan?
Vanborm
: Hij vroeg zich echt af uit welk hol wij gekropen kwamen omdat hij na negen jaar nog nooit van ons had gehoord. Gent dus. (Lacht) Een stad die hij wel al kende van zijn samenwerking met Soulwax en Drums Are for Parades. Met die uitspraak bedoelde hij dat hij voelde dat het bij ons enkel om de muziek draait, eerder dan dat we ons willen voordoen als muzikant. We luisteren naar elkaar. Hij vond dat pakkend.
Clement: Hij vond het ook knap dat wij gewoon heavy wilden klinken, terwijl gitaarrock nu op zijn gat ligt. Hoeveel kwalitatieve heavy rock is er vandaag nog? Als Royal Blood het idee van de redders van de rock-’n-roll is, dan zijn we echt wel op sterven na dood. Maar goed, dat is wat onze computers ons nu dicteren: muziek moet opbrengen, daarom moeten we gaan voor de grootste gemene deler. Lees: platte, brave pop. Dus hoor je op de radio ook alleen maar licht verteerbare eenheidsworst, zodat je makkelijk mee kunt tot aan het volgende reclameblok. Bochtjes en karteltjes zijn uit den boze, want dat is te vermoeiend. Begrijp me niet verkeerd, er is niets mis met goeie popmuziek. Maar nu is het armoe troef.

Hadden jullie zelf dan goeie albums mee om Chris Goss’ in de juiste sfeer te brengen?
Clement:
The Skull Defects heb ik hem laten horen, en Dub Trio, een New Yorkse cross-overband. We hebben hem ook een clipje van Raketkanon laten zien. Daar moest hij hard om lachen. Zelf was hij de hele tijd bezig over David Bowie. En hij legde ook regelmatig King Crimson en Yes op.

Devolution deed me eigenlijk denken aan Cream, ook een powertrio...
Vanborm
: Cream was ook de cream, hè. (Lacht) Chris heeft nog met Ginger Baker samengewerkt. Hij vond hem net als iedereen een onmogelijke mens, maar eens hij achter dat drumstel zit vergeef je hem dat. Hij is briljant.
Clement: In die geweldige documentaire, Beware of Mr. Baker, kun je zien hoe hij ook op zoek gaat naar dat ene moment waarop je jezelf verliest. Het is bijna meditatie, en dan zie je die switch: ineens gaat zijn ziel met zijn lijf aan de loop en stróómt hij gewoon.

Slotsong Dark in the light lijkt wel jullie eigen sjamanendans in de woestijn. Aan de ayahuasca gezeten?
Clement
: Nee, dat hadden we gereserveerd voor de volgende keer. (Lacht) Maar mijn hoofd is wel opengegaan daar in de woestijn, in de stilte, weg van de chaos. Dat had een serieuze impact.

Samen met opener ‘Light in the dark’ geeft die song het album een kader.
Clement
: Klopt. The Orb We Absorb gaat over hoe verkeerd de mensheid bezig is en hoe anders het zou kunnen. Back to the roots. Wij zijn allang het respect verloren voor onze planeet, enkel nog het zelf gemaakte idee van de sociale ladder lijkt belangrijk. Supply and Be Damned verwoordt het goed, denk ik: overdaad schaadt, maar het consumentisme blijft regeren. Kijk naar onze regering, die alles aan het kapothakken is. De middenklasse bloedt dood, terwijl banken gesubsidieerd worden. Dat iedereen moet betalen voor de crisis behalve zij die ervoor verantwoordelijk zijn, vind ik eigenlijk hilarisch. De enige partij die een alternatief biedt, is de PVDA. Ik vind het belangrijk om een tegenstem te laten horen. Maar goed, af en toe moet je ook afstand van zulke gedachten kunnen nemen. Anders raak je in een spiraal van negativisme en raakt je zuurstof op.

Gaan jullie nu ook optreden in de VS?
Clement
: We beginnen in Europa. De Benelux draait prima, en Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk beginnen ook goed te lopen. Amerika is zo’n monster, kleine shows spelen is makkelijk, maar als je daar voet aan wal wilt krijgen, moet je er enorm veel geld in investeren. Voor een kleine ondernemer zoals wij zijn dat astronomische bedragen.
Vanborm: Ik volg Dave Grohl daarin: als je muziek maakt, speel dan gewoon. Volg wat je doet. Als je goed bent en je staat op een podium en je blaast mensen omver met je performance, dan bouw je sowieso een fanbase op. Zo willen we het ook. Dave, de eeuwige mentor. (Lacht)
Clement: Taylor Hawkins, de drummer van de Foo Fighters, vond onze muziek trouwens erg goed. We hebben hem dan maar niet verteld dat we hun ijsjes hebben opgegeten. (Lacht)

Wallace Vanborn

data: 7/3, 19.40

waar: Botanique

--------------

ABBOTA

* 6/3, 18.30, €12/13, Ancienne Belgique, Brussel

* 7/3, 18.30, €12/15, Botanique, Sint-Joost-ten-Node

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek, Events & Festivals

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni