1455 nits2

Veertig jaar Nits: De precisie van een Vlaamse Primitief

Tom Peeters
© Agenda Magazine
16/12/2014

Veel van zijn vrienden aan de academie werden tekenleraar, maar zelf kon Henk Hofstede de lokroep van de poppodia niet weerstaan. "Het voorbeeld van Ray Davies, Bob Dylan en Andy Partridge klonk vitaler en was aanstekelijker dan de wat steriele kunstwereld," zegt hij terugblikkend op 40 jaar Nits.

Ik kijk af en toe jaloers naar mensen die een heel oeuvre bij elkaar schilderen in eenzaamheid," zegt Henk Hofstede, die zijn passie voor de kunsten tijdens zijn popcarrière dan maar in noten verpakte, getuige onder meer 'Sketches of Spain' en 'The Bauhaus chair'. "Ik heb natuurlijk de mazzel gehad dat mensen mijn muziek mooi vonden." Zo herinnert hij zich nog levendig het moment dat hij een meisje in een alternatieve platenzaak in Amsterdam New flat (hun tweede plaat, uit 1980) zag kopen. "Ik versteende: het was een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb. Maar zoiets overkomt je."

Met roots in het arbeidersmilieu van Amsterdam-Oost volgde hij een ongewoon parcours. Vader Hofstede, die met zijn broers een klein bouwbedrijfje runde, wilde vermijden dat zijn zoon "in de beton" terechtkwam. "Op een bepaald moment is hij een map met tekeningen gaan afgeven aan de Gerrit Rietveld Academie. Ik werd ook gestimuleerd om gitaar en piano te spelen, niet vanuit de overtuiging dat het ooit mijn beroep zou worden, maar wel dat het belangrijk was. Na vele vakantiejobs in het familiebedrijf had ik ook zelf wel door dat bouwvakker worden niets voor mij was. Ik had er ook het postuur niet voor."

Jongensclubje
Fijnzinnig wordt sinds jaar en dag ook de muziek genoemd die Hofstede maakt met drummer Rob Kloet en toetsenman Robert Jan Stips. "Ik was verbaasd hoe ingenieus de oude Nits-platen al in elkaar zaten. De Nederlandse kunsthistoricus Rudi Fuchs zei ooit over Donald Judd, de Amerikaanse minimalistische beeldhouwer: 'Hij werkt met de precisie van een Vlaamse primitief.' Daar dacht ik aan toen ik tussen de elektronische patronen van ons debuut kleine variaties detecteerde die steeds een andere bocht namen."

"Door terug te blikken werden we geconfronteerd met onze ontwikkeling als band, zagen we hoe het bijvoorbeeld kantelde bij Omsk (1983), met doorbraaksingle 'Nescio', en ons geluid steeds akoestischer, melancholischer en Europeser werd. De studiotechnici, die een gewone popband verwacht hadden, wisten niet wat er gebeurde toen we er een dulcimer, een xylofoon en ik weet niet wat nog allemaal bij haalden."

Het plezier van het creëren is al die tijd gebleven, net als de nieuwgierigheid en de exploratiedrift. "In Nederland heeft men zich nooit goed raad met ons geweten. We kunnen niet tegen herhaling en blijven een jongensclubje, dat nu even de tijd heeft genomen om terug te blikken, maar straks zijn avonturen weer gewoon voortzet." Die vernieuwingsdrang uit zich, zoals het een ex-kunststudent betaamt, ook in video's, vormgeving en decor.

"Gelukkig ben ik altijd een goede archivaris geweest. Ik heb thuis dozen met backstagepassen en inkomtickets. Met name uit Brussel heb ik er enkele hele mooie uit de tijd toen promotoren nog gebruikmaakten van het albumartwork. En ik ben eindelijk aan de slag gegaan met mijn verzameling hotelkameruitzichten, die ik tijdens onze tournees heb gefilmd. Als we een hotel boekten, vroeg ik steeds een kamer met uitzicht. Daar wil ik na de huidigeterugblik nog meer materiaal uit puren."

Nits

data: 19/12, 19.00

tickets: €28

waar: Ancienne Belgique, Brussel-Stad

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel-Stad, Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni