Stadsarchivaris zoekt persoonlijke getuigenissen

Het Archief van de stad Brussel bewaart al ruim honderd jaar de documenten van Brussel. Begin juni deed directrice Thérèse Symons een oproep naar getuigenissen van Brusselaars over het dagelijks leven.

Wat was de aanleiding voor jullie oproep?
Symons: “Onze oproep aan de Brusselaars komt voort uit de inzending van de voormalige leraar Jean Uyttersprot. Hij heeft de schepen van Cultuur benaderd met de vraag of zijn verhaal gepubliceerd kon worden. Het was erg duur om zijn verhaal op papier te publiceren, maar er zijn gelukkig ook andere methodes. We hebben er daarom voor gekozen om zijn verhaal online te presenteren. Daarna hebben we een oproep gedaan naar meer van dat soort verhalen.”

Waarom vindt u het belangrijk dat deze persoonlijke verhalen bewaard blijven?
Symons: “Jean Uyttersprot schrijft bijvoorbeeld over hoe in zijn familie de kinderen vroeger op de stoep moesten eten, omdat er binnen in het huis geen plaats was. Nu weten we wel dat de mensen in die tijd in kleine huizen woonden, maar je begrijpt pas wat dat betekende als je een dergelijk verhaal hoort. On trouve ça banal, maar het zijn juist deze kleine details die ons inzicht geven in het leven van vroeger. Zo`n verhaal geeft kleur aan de feiten van de geschiedenis. Niet de grote geschiedenis zoals in de boeken, maar de kleine geschiedenis van de mensen.”

Wat voor soort documenten verwacht u nog meer?
Symons: “In eerste instantie waren we vooral op zoek naar verhalen, maar het kan echt van alles zijn; foto´s, teksten, brieven; alle documenten kunnen relevant zijn. Als je bijvoorbeeld een trouwkaart van vroeger neemt, dan zie je dat die vaak werd geschreven door de ouders van het bruidspaar. Toen was dat heel vanzelfsprekend, maar nu zie je dat dat heel anders is. Veel documenten kun je pas na een tijd duiden. Voor de inzameling van onze documenten zoeken we wel altijd een link met Brussel.”
Jasmijn Post

Meer info op www.brussel.be