Songhoy Blues: ballingschapblues

Benjamin Tollet
© Agenda Magazine
02/12/2014

Music in exile: letterlijk: muziek die gemaakt is in ballingschap, maar ook figuurlijk: muzikanten die al reizend hun boodschap verspreiden. De titel van Songhoy Blues' debuut spreekt voor zich. De jongemannen uit Noord-Mali zijn in ballingshap opgepikt door Africa Express, het project van Damon Albarn (Gorillaz, Blur) dat de samenwerking tussen westerse en Afrikaanse muzikanten stimuleert aan de hand van grote jamsessies. Sindsdien is hun opgang niet meer te stuiten.

Aliou en Oumar Touré komen uit Gao, de hoofdstad van het voormalige Songhai-rijk dat zich in de zestiende eeuw over de hele woestijnregio van West-Afrika uitstrekte. Ze hadden er een rustige jeugd, luisterend naar de lokale stergitarist Ali Farka Touré en geïntrigeerd door de muziek van hun generatie: hiphop en r&b. Muzikant worden was een droom, een droom waar in maart 2012 bruusk een einde aan kwam door de inval van de jihadi's in Noord-Mali. "Er volgde zware censuur en repressie, en muziek werd verboden. Wie de regels van de jihad overtrad, riskeerde lijfstraffen," vertelt Aliou Touré, zanger van Songhoy Blues. "Er zat niets anders op dan onze biezen te pakken en uit te wijken naar Bamako."

In de levendige hoofdstad van Mali ontmoetten Aliou en Oumar Touré de jonge drummer Nathanael Dembélé. Songhoy Blues was geboren. "Ons volk heeft het hard te verduren, muziek is onze manier om overeind te blijven in deze barre tijden. Ginder mogen we er niet eens over spreken, hier zorgt muziek voor onze dagelijkse broodwinning en een manier om onze boodschap over te brengen. We willen de volkeren verenigen, los van etnie of ras. En kijk, nu zitten we in India!"

Op het moment van het interview zit Songhoy Blues inderdaad in Delhi voor een optreden op de Bacardi NH7 Weekender. Net daarvoor verzorgden ze het voorprogramma van Damon Albarn in de Royal Albert Hall in Londen. Hoe is het allemaal zo snel kunnen gaan? "Africa Express organiseerde in Bamako een casting voor jonge Malinese groepen," vertelt Touré. "We hebben geen seconde getwijfeld om deel te nemen. Onze muziek staat ook voor de vermenging van stijlen. Muziek heeft geen grenzen."

Muziek zonder grenzen vertaalt zich bij Songhoy Blues in het putten uit de eigen roots, uit het werk van artiesten als Ali Farka Touré, Tinariwen en Amadou & Mariam, aangevuld door... Jimi Hendrix, een naam die steeds terugkomt als inspiratiebron voor Afrikaanse gitaristen.

Songhoy Blues werd opgepikt door de Afrika Express-crew en mocht een single opnemen voor een compilatie. Het succes van die single, 'Soubour', heeft Nick Zinner van de Amerikaanse indierockband Yeah Yeah Yeahs overtuigd om het debuut van de groep te producen. "Wij kenden hem niet en stonden ervan versteld dat een Amerikaan zich kon vinden in onze muziek. Hij heeft ons vooral geholpen met de arrangementen, de kwaliteit van het geluid en wat ideeën voor percussie, zonder onze stijl te veranderen." Dat is meteen ook wat Zinners productiewerk siert: hij heeft niet geprobeerd om de muziek westers of poppy te doen klinken, iets waar westerse popartiesten zich wel vaker aan bezondigen, maar heeft de jonge knapen geholpen om hun sound te verbeteren.

Songhoy Blues

data: 9/12, 20.00

tickets: €15

waar: Ancienne Belgique, Brussel-Stad

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni