Lamb Chop speelt cd 'Nixon' integraal in AB

Kurt Wagners country-indiegroep Lamb Chop speelt op 29 januari in de AB de integrale versie van het album Nixon.

Kurt Wagner was nog vloerder toen hij in 2000 samen met ruim een dozijn vrienden-muzikanten Nixon uitbracht. Het gezelschap had met How I Quit Smoking, Thriller en What Another Man Spills al eerder bewezen een van de origineelste Amerikaanse rootsgezelschappen te zijn, maar het was hun exquise mix van country en soul, gracieus versierd met strijkers, maar nog steeds vertolkt met een aan indierock schatplichtige nonchalance, die het publiek echt overstag deed gaan.

‘Plaat van het jaar!’, klonk het her en der, en de jongens die na een tournee steevast hun normale dagjob in Nashville weer opnamen, konden de rug rechten en het parket leggen aan anderen overlaten. Maar als we Wagner vragen vanaf wanneer hij ook daadwerkelijk ‘muzikant’ antwoordde wanneer onbekenden hem vroegen wat zijn job was, antwoordt hij geamuseerd: “Nog maar sinds kort. Ik ben lang sceptisch gebleven bij het idee dat je met muziek ook kon rondkomen. Het was gewoon het bijproduct van wat we graag in onze vrije tijd deden.”

Het typeert de immer bescheiden gebleven zanger, die alhoewel hij steeds de draaischijf van het collectief was, vond dat zijn bariton ook maar gewoon een van de instrumenten bleef. “Doorbreken op zich is nooit de ambitie geweest,” beklemtoont hij. “De songs die we geschreven hadden een tweede leven geven op het podium wel.”

Nadat ze eerder Is a Woman, hun meest naakte album uit 2002, integraal hadden hernomen, toert de band sinds een jaar nu ook met Nixon, dat opnieuw werd uitgebracht, ook op vinyl dit keer. “Toen muzikanten begonnen terugblikken op hun debuut- of doorbraakplaten vond ik het maar een raar idee. Wij waren immers altijd met de volgende stap bezig. Maar nu we zelf ook wat meer jaren op onze teller hebben, merken we dat het er gewoon bijhoort. Het helpt je om sleutelmomenten in je leven, wanneer een goeie vriend sterft, of zoiets, te kaderen.”

De concrete reden was pragmatischer: twee keer had hun label City Slang hen gevraagd om er hun verjaardagsfeestje mee op te luisteren. “Veel nummers uit Nixon speelden we sowieso al in onze reguliere set. Ze zijn ook mee geëvolueerd met de band. Integraal en in de juiste volgorde schetsen ze wel een mooi beeld van hoe we vijftien jaar geleden songs arrangeerden.” Dat het een mijlpaal zou worden in hun carrière, daar stonden de bandleden toen amper bij stil.

“Technisch was het wel een grote sprong voorwaarts. Het was het meest ambitieuze project waar we tot dan toe aan gewerkt hadden. We hadden wat geld verdiend aan onze vorige platen - toen lukte dat nog! - en konden het ons veroorloven om extra strijkers, muzikanten en arrangeurs in te huren. We maakten gewoon optimaal gebruik van de aanwezige infrastructuur in Nashville. Erg indierock was het allemaal niet meer. Eigenlijk leerden we toen wat het betekende om een band uit Nashville te zijn.”

Dat de buitenwereld besloot het geluid op de plaat americana te noemen, vond Wagner toen niet erg accuraat. “Maar nu denk ik dat het gewoon wilde zeggen dat onze muziek buiten de bestaande hokjes viel, en uit Amerika kwam. (lacht)” Na deze Europese Nixon-tournee wil de zanger nieuwe Lambchop-opnames maken, en hij wil ook weer wat meer tijd voor zijn schildersezel doorbrengen.

Een reeks met bloemen is af, en nu heeft hij het idee opgevat om puzzelstukken (!) te gaan schilderen. Of de beelden, zoals bij het vorige studioalbum Mr. M, zullen opgepikt worden voor het artwork valt nog af te wachten. Wat wel zeker is is dat de honkbalpet, die onlosmakelijk verbonden is met het gemoedelijk porch-leven in de zuidelijke VS, op zijn kruin zal blijven staan. “Aan sommige iconische ideeën uit Nashville valt nu eenmaal niet te tornen.”

Lambchop plays Nixon in full
29/1, 20.00, €23, AB

Artist talk: Kurt Wagner 29/1, 18.00
gratis HUIS 23