Hiss Golden Messenger: De ziel van het Zuiden

"I took the long way around," zingt Mike 'MC' Taylor alias Hiss Golden Messenger in 'Southern grammar', een liedje van zijn recente, vijfde album, Lateness of dancers. Dat is niet overdreven.

In 2007 verhuisde de 39-jarige Amerikaan van Californië naar North Carolina. Hij stichtte er met zijn vrouw een gezin, ging volkskunde studeren aan de University of North Carolina en begon er daarna ook les te geven. Voor de staat ging hij te velde muziek opnemen.

De punkrock en hardcore die hij als skatende tiener aan de westkust bij elkaar was beginnen te spelen in bandjes als Ex-Ignota had al een meer rootsy gevolg gekregen in The Court & Spark. Maar als Hiss Golden Messenger zoog hij het zuiden helemaal op en evolueerde naar americana. Door David Bowie ooit omschreven als "mystical country, like an eerie yellowing photograph", landt hij ergens tussen de Grateful Dead van American Beauty, Van Morrisons Veedon Fleece en eigentijdser artiesten als Ryan Adams en The War on Drugs.

"Ik heb inderdaad niet altijd de kortste weg genomen, maar ik heb daar geen spijt van," vertelt Taylor aan de telefoon terwijl vogelgetsjilp de ochtend aanblaast in North Carolina. "Hoe lang is te lang? Het is gewoon sleutelen, zoeken en zwoegen. Zo lang muziek mij niet op een eindpunt brengt, doe ik voort."

Maar in 2007 zat je wel op een dood spoor.
MC Taylor: Tja. Soms moet je een cesuur in je leven plaatsen. Tabula rasa. Om mijn brein te resetten leek opnieuw gaan studeren me een goede optie, dan ben je sowieso de hele dag je hersenen aan het pijnigen. (Lacht)
In Californië zouden mijn vrouw en ik nooit hetzelfde leven kunnen opbouwen dat we als kind beleefd hadden, daarvoor was het er te duur geworden. Dus moesten we uitwijken. Ik was al een paar keer door North Carolina getrokken als muzikant, en het leek me een geschikte plek om te gaan wonen, met zijn prachtige, vlakke Piedmont en de betoverende Blue Ridge Mountains.
Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot kunstvormen die verbonden zijn met het Amerikaanse zuiden. Het stigma dat het zuiden nog steeds draagt, is fascinerend. Om de streek beter te begrijpen, vond ik dat ik er moest leven. Helemaal doorgrond heb ik het nog niet, maar ik voel wel een diepe affectie.

Je hebt volkskunde gedoceerd. Omdat je tradities wil vrijwaren?
Taylor: (Denkt na) Niet helemaal. Veel van mijn studenten verwachtten zich aan een bundeling verhalen over wat er ooit was, een zoektocht naar de laatste overlevers van een uitstervende traditie. Maar daar draait het bij folklore wat mij betreft niet om. Het gaat mij om wat eigentijds is, wat leeft bij het gewone volk. Het is de manier waarop we ons elke dag uitdrukken in een of andere kunstvorm. Geplogenheden van een levende cultuur die zich voortdurend vernieuwt. Dat kan net zo goed een oude fiddler zijn als een jonge hiphopper.

Wat je nu maakt, is heel anders dan de hardcore van je beginjaren.
Taylor: Dat klopt, maar een mens verandert, en zijn muzieksmaak ook. (Lacht) Als kid was ik aangetrokken tot de cultuur in de marge. De zelfvoorzienigheid van de DIY-scene vond ik niet terug in de opkomende massacultuur in de laatste decennia van de vorige eeuw. Dat waren diepe levenslessen die ik nog steeds meedraag. Ik ben trots op wat ik toen heb gemaakt.

Van de tweede Hiss Golden Messenger-plaat, Bad debt, gingen alle stockexemplaren in vlammen op tijdens de rellen in Londen in 2011. Groeide er uit die assen ook iets nieuws?
Taylor: Goh. Op het moment van de feiten zat ik aan de grond, maar het zette wel een reeks evenementen in gang die leidden tot wat ik nu doe. Dat album is een buitenbeentje in mijn oeuvre, ik heb altijd met een band gespeeld, maar toen wilde ik het alleen doen. Ik moest uitzoeken wat voor songschrijver ik was. Ik nam de liedjes thuis op, terwijl mijn pasgeboren zoon lag te slapen. Bad debt heeft duidelijk wat losgemaakt, iedereen komt er altijd op terug. Terwijl het niet eens de bedoeling was dat het een plaat werd. (Lacht)

Hiss Golden Messenger

data: 13/2, 20.00

tickets: €15

waar: Ancienne Belgique, Brussel-Stad