Het DNA van neoromantici The Spectors

Krautrock uit de seventies, new wave uit de eighties, shoegaze uit de nineties en positieve vibes uit de sixties: The Spectors keren terug in de tijd. dylan belgrado

Iedereen in de band heeft vergelijkbare maar tegelijk ook uiteenlopende smaken, en die sluipen onbewust in onze muziek," vertelt Marieke Hutsebaut, frontvrouw en bassiste van The Spectors. "Zo kunnen we van vier decennia popmuziek het beste samenbrengen. Als ik aan een liedje begin, weet ik op voorhand niet hoe het zal klinken. Ik laat het gewoon uit mij komen. Een beetje alsof je een kind krijgt. De muzikale invloeden vormen zijn DNA, maar je weet niet hoe het eruit gaat zien."

"Het is boeiend om onze verschillende visies te laten samenvloeien," zegt gitarist Emiel Van Den Abbeele. "Ik ben bijvoorbeeld een van de minst poppy ingestelde muzikanten in de band. Voor mij is het tof om de popsongs die we maken een wat stevigere omlijsting te geven."

Het debuut van The Spectors, Light stays close, is een aaneenschakeling van dromerige reflecties over de liefde. Het album is melancholisch, maar nooit pessimistisch. "Ik heb een neoromantische visie op de liefde en die is duidelijk aanwezig op het album," zegt Hutsebaut. "Alle nummers gaan op de een of andere manier over passie en liefdesverdriet. Maar er is altijd hoop en daarom eindigt het album met het titelnummer."

Hutsebaut en co zijn evenwel niet bang om te spelen met controversiële figuren. De naam van band verwijst bijvoorbeeld naar de Amerikaanse producer Phil Spector, die in de jaren 1960 bekend werd via zijn girl groups en zijn befaamde wall of sound, maar daarna op het slechte pad raakte en momenteel in de gevangenis zit voor moord. En op YouTube circuleert een cover van 'Look at your game girl', een liedje van de beruchte sekteleider en seriemoordenaar Charles Manson. "Het is niet dat ik per se naar die excentriekelingen opkijk, maar het is ook niet omdat iemand foute dingen heeft gedaan, dat die geen goede muziek kan maken," vindt Hutsebaut. "Burzum, bijvoorbeeld, is een black-metalproject van een man die compleet geschift is en twintig jaar in de gevangenis heeft gezeten. Ik vind dat je die persoonlijke zaken moet kunnen loskoppelen van wat die mensen als muzikanten maken. Anders gaat er veel goede muziek verloren."

Light stays close werd, net als hun titelloze ep uit 2014, geproducet door Chris Urbanowicz, voormalig gitarist bij Editors. "Iets wat werkt, moet je niet veranderen," vertelt Hutsebaut. "We hebben wel meer tijd gehad om te roderen als band. Toen we de ep opnamen, bestonden we nog maar een jaar. The Spectors was mijn eindproject voor de pop- en rockacademie aan de Hasseltse Hogeschool PXL en ik schreef de nummers toen vooral zelf. Nu werken we de liedjes altijd samen uit. Volgens mij is het niveau van het album daarom een stuk hoger dan dat van de ep."

The Spectors wil nu vooral veel optreden, zomerfestivals doen en hopelijk meegaan als voorprogramma van een grote band. "Maar als ik al wat mag dromen over het volgende album, weet ik wie de producer mag zijn: Kim Gordon. Ik ben ervan overtuigd dat alles mogelijk is, zolang je er maar hard genoeg in gelooft en er hard genoeg voor werkt. Je mag niets op voorhand afschrijven, je moet er gewoon voor gaan."

The Spectors

data: 25/3

waar: Ancienne Belgique, Brussel-Stad