S1455 dEUS
© Bernaded Dexters

Met de hoesfoto van Following sea – een blik op de ruwe, open zee in het Griekse Thessaloniki — opent het fotoboek waarmee dEUS terugblikt op ruim 20 jaar carrière veeleer symbolisch: het is een woelige vaart geweest, met de blik op oneindig en met, in golven, botsende ego's, contrasten en een nieuwe adem als belangrijke creatieve constantes.

Door te weigeren de handdoek in de ring te werpen, ook na de zoveelste twist en personeelswissel, ben je als groep goed bezig. Dat is wat collega en Placebo-frontman Brian Molko, fan van het eerste uur, in zijn voorwoord zegt over de band waarvan slechts twee van de originele bandleden in de huidige line-up overleven, maar die toch onvoorwaardelijk zichzelf is gebleven. Zanger Tom Barman en violist Klaas Janzoons staan dan ook terecht op de (harde) cover van deze bundel van ruim 200 foto's, genomen op en achter de coulissen van de band die begin jaren 1990 met een on-Belgische ambitie, attitude en arrogantie de Antwerpse rockscene plots ging overstijgen en het pad zou effenen voor veel meer Belgisch rocktalent.

Op een moment dat hier de hele industrie nog braak lag, of aan elkaar hing met koterij, slaagden ze erin, puttend uit een eclectische puzzel van invloeden (Beefheart, Zappa, Cohen, Pixies) een volslagen uniek geluid neer te zetten. Een dat de chaos van de vroege jaren 1990 verzoende met de melodieuze popmuziek van hun muzikale helden, en zo stomweg de tijdgeest ving. Op sommige van de oudste foto's uit het boek voel je de ambitie branden, proef je de goesting van nieuwe jonge goden die niet beter wisten dan dat ze de wereld even zouden veroveren. Op de talrijke beelden van de bezetting die met Worst case scenario zou debuteren, valt vooral op hoe jong ze waren, op die wat oudere drummer na, maar tegelijk zie je – aan de houding, de kleren… – dat het allemaal niets met leeftijd te maken had, maar met branie, lef en persoonlijkheid. Het was een tijd toen 'alternatief' nog geen loze marketingterm was, hoogstens een MTV-programma, en Barman uiterlijk nog wat op de jonge Bono leek.

Je ziet dEUS in de studio, maar vooral op het podium, ernaast en ernaar onderweg. Backstage in Vorst, een andere rocktempel of in de tourbus, slapend, poserend of spelend. Dat het leven on the road zijn tol eist, heeft de groep aan den lijve ondervonden, maar de goesting om op te treden is gebleven. Daarvoor hoef je alleen maar het afsluitende beeld te bekijken. Barman gaat er voor de lens van Olivier Donnet gulzig te keer tussen een uitzinnige menigte op Les Ardentes, editie 2013. Het werk van Charlie De Keersmaecker, Maarten Vanden Abeele en Stephan Vanfleteren, die de band langere tijd volgden, komt het meest aan bod, maar er zijn tal van gelegenheidsfotografen. Het benadrukt de variatie van het boek, dat niet zozeer een lijn wil trekken, maar veeleer de sfeer wil grijpen in een groep die het uit verschillende windstreken tegelijk kon horen waaien en tal van passanten kende, van regulier voetvolk tot dansers en backings.

De iconische foto's ontbreken niet, zoals die waarop Barman hand in hand staat met Stef Kamil Carlens, in blote bast, op TW in 1995. De shoot in het Spaanse Ronda, die destijds het artwork leverde bij The ideal crash, evenmin. Het is een van de weinige beelden in kleur, want zwart-wit overheerst hier, misschien omdat je zo beter contrasten kunt weergeven, en omdat Barman altijd een fan is geweest van Anton Corbijn natuurlijk, net als enkele van de fotografen waar dEUS mee in zee ging. In het midden van het boek zitten nog enkele pagina's met snapshots, onder meer van drummer Stephane Misseghers. Hier is de balans tussen kleur en zwart-wit in evenwicht. Het vormt ook een tegengewicht voor de concertfotografie die elders overweegt.

Ook op de tweedelige best of-cd Selected songs 1994-2014 speelt de groep zijn contrasten uit. Op cd één staan de vintage dEUS-klassiekers, die inspelend op de tijdgeest luid en rebels afwisselden met zacht en breekbaar om tot iets euforisch te komen, zoals op 'Instant Street', 'Suds & soda', en 'Bad timing'. Een recente liveversie van 'Sun Ra' is het toemaatje voor de fan die alles al heeft. Op cd twee bundelen Barman en co onder de noemer 'The real sugar' vijftien meer melancholische songs, zoals 'Nothing really ends' en 'The magic hour', die al even tijdloos zijn.

dEUS

data: 19 > 21/12, 20.00

tickets: €41

waar: Koninklijk Circus, Brussel-Stad

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel-Stad, Cultuurnieuws, Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni