Filmschool Narafi wordt 75: 'Iedereen vindt werk'

De film- en fotografieschool Narafi viert haar 75ste verjaardag. Al driekwart eeuw worden studenten in het kasteel van het Dudenpark opgeleid tot cameraman, monteur, beeldtechnicus… Ze schreven geschiedenis, vanop Spa-Francorchamps of Expo ’58.

H et Dudenpark is heilige grond voor de supporters van voetbalclub Royale Union Saint-Gilloise en berucht als crime scene voor de ophefmakende Mangamoord van 2007. Het is ook de thuisbasis van het Nationaal Radio- en Filmtechnisch Instituut (Narafi). Dat huist al sinds 1939 in een neoklassiek kasteel dat ooit nog toebehoorde aan koning Leopold II. Van 1913 tot 1933 bood het ook onderdak aan het Tropisch Instituut. Intussen huurt de school het kasteel van de Koninklijke Schenking.

Beroepsfotografen
Wie het kasteel betreedt wordt meteen geconfronteerd met mooie kunstzinnige zwart-witfoto’s van studenten. De voorkant van het gebouw herbergt het grootste klaslokaal, met 110 zitjes. Dat was vroeger het terras van het kasteel, met mooi uitzicht over het park. Ernaast zit het uitleenlokaal, volgestouwd met camera’s en apparatuur allerhande. In de kelderverdieping zitten onder meer vijf gloednieuwe montagestudio’s. “We zijn de best uitgeruste filmschool van België”, zegt alumnus en docent Nikolas Cladakis niet zonder trots.

Momenteel zitten er 390 studenten op de schoolbanken in het Dudenpark. Terwijl de filmafdeling haar piek heeft bereikt, blijft de afdeling fotografie in de lift.

IJzeren vuist
Sinds een paar jaar maakt Narafi deel uit van de Luca School of Arts, een koepel van kunsthogescholen gelieerd aan de KU Leuven. Een van de andere scholen van die koepel is concurrent Sint-Lukas in Schaarbeek. “Geen concurrent, het zijn collega’s”, glimlacht Cladakis. “Die school leidt eerder op tot regisseur en scenarist en biedt een vierjarige masteropleiding. Bij ons gaat het om een driejarige bacheloropleiding, die breder is: studenten kunnen nadien zowel aan de slag als cameraman, camera-assistent, klankman, monteur, regisseur, belichter, producent, script en ga zo maar door. Anders gezegd: aan de afdeling foto van Sint-Lukas studeren kunstenaars die gebruik maken van het medium fotografie, terwijl wij beroepsfotografen opleiden. Zonder overdrijven kan ik stellen dat al onze studenten werk vinden, bijvoorbeeld bij televisiestations, in de reclamewereld of in multimediabedrijven.”
Nikolas Cladakis studeerde zelf af aan het Narafi midden de jaren 1990. “Deze school heeft een aparte spirit en mentaliteit, gekenmerkt door bescheidenheid, ruimdenkendheid en productiviteit. Die spirit is er ingepompt door de vroegere directeur Edouard Palmans. Die werd door velen beschouwd als een dictator en hij regeerde hier met ijzeren hand. Maar toch was hij het die de school groot maakte.”

Creatieve invulling
Narafi was oorspronkelijk tweetalig. “Vóór de vorming van de Gemeenschappen gaven leraars er les in zowel de Franstalige als de Nederlandstalige afdeling. Tot 2012 deelden we het kasteel met de Franstalige afdeling Inraci. Dat betekent dat we samen investeerden in de infrastructuur, een unicum in het federale België. De Franstalige afdeling barstte zodanig uit haar voegen dat ze is verhuisd naar het Reyerscomplex, waar ze in een gang van de RTBF is gevestigd.”

Terugblikkend op de rijke geschiedenis van de school, pikt Cladakis er een paar opmerkelijke momenten uit. “In de beginjaren van de Belgische televisie liet een docent een dubbeldekker uit Londen overkomen die hij prompt ombouwde tot een zendwagen. Die capteerde de Grote Prijs van België in Francorchamps. Het ging om een gesloten circuit, waarbij de toeschouwers aan het ene eind van de racebaan op tv-schermen konden volgen wie als eerste over de finish reed.”

Ander hoogtepunt was de Wereldtentoonstelling van 1958. “Onze studenten waren zeer gegeerd op de Expo, gezien hun kennis van de elektronica. Velen van hen gingen na de Expo aan de slag bij de BRT en de RTB.”

“Narafi was een van de eerste multimediascholen in Europa. De nadruk is intussen verschoven van techniek naar de creatieve invulling van het beroep. Dat bewijzen ook een paar bekende oud-studenten: Lieven De Brauwer (regisseur van de film Pauline en Paulette), Magnumfotograaf Harry Gruyaert of BDW-fotograaf Dieter Telemans. Allen leerden ze in Narafi de knepen van het vak. Een vak waarvan de technische aspecten permanent evolueren, maar waarvan de kern dezelfde blijft: scherpte en focus, altijd en overal.