Film: White Bird in a Blizzard

Tieners die hun vrijheid en seksualiteit roekeloos ontdekken en op zoek moeten naar zichzelf terwijl er duizend-en-een dingen op hen afkomen. Daar had Gregg Araki het graag over in de jaren 1990, ten tijde van The Doom Generation. En daar heeft hij het nog altijd graag over. Toch is White Bird in a Blizzard, een verfilming van een roman van Laura Kasischke, helemaal anders.

Als kijker zit je niet meer midden in de apocalyps, je kijkt vanuit een gezellig verwarmd huis door het raam naar een feeërieke sneeuwstorm.

Dat heeft ook zijn charmes. Tieneridool en groot talent Shailene Woodley speelt een meisje dat seksueel ontwaakt en zichzelf tegenkomt terwijl haar thuis, ooit een schijnbaar perfect gelukkig Amerikaans modelgezin, uiteenvalt in een groot wit niets. De mysterieuze verdwijning van haar moeder, een verrukkelijke Eva Green, helpt natuurlijk niet.

In flashbacks zien we hoe ze een verbitterde, dodelijk verveelde huisvrouw was geworden die niet kon verkroppen dat ze uiteindelijk zelfs qua aantrekkelijkheid zou onderdoen voor haar dochter. Denk aan een American beauty in de jaren 1980 (mooi opgeroepen door muziek van The Jesus and Mary Chain, Depeche Mode en The Cure) met flink wat lepels Douglas Sirk of Todd Haynes en een snuifje David Lynch.

Echt waar, Araki is ook een crack in fluisterende, duistere films.

Zalen: Galeries, Ugc Gulden Vlies