Film: When Marnie Was There

De twee grootmeesters die van Studio Ghibli een van de bekendste animatiestudio's ter wereld maakten, namen in 2014 afscheid met een laatste meesterwerk. Hayao Miyazaki met The wind rises en Isao Takahata met het betoverende The tale of the princess Kaguya.

Het is onduidelijk of Ghibli zonder hen voortdoet. Voorlopig investeert de studio niet meer in nieuwe bioscoopfilms. De man die de fakkel zou overgenomen hebben als de fakkel doorgegeven werd, is Hiromasa Yonebayashi. Zijn tweede film, When Marnie was there, is net als zijn eerste, Arrietty, een visueel pareltje.

Wie niet genoeg krijgt van de klare lijn, de kleurenpracht en magnifieke, schilderachtige achtergronden is bij hem in goede handen. Op het eerste gezicht past ook het verhaal in de Ghibli-traditie. Een eenzaam, geadopteerd meisje dat worstelt met haar identiteit wordt in de zomer naar het platteland gestuurd als remedie tegen haar astma. Ze raakt er bevriend met een mysterieus, blond meisje dat rondspookt in een verlaten landhuis dat zo figureren kan in een gothic novel.

Het slechte nieuws is dat Yonebayashi er in tegenstelling tot zijn leermeester niet in slaagt om het verhaal een Japanse, filosofische insteek te geven die het onderscheidt van de massa. Hij komt ook een paar keer vervaarlijk dicht in de buurt van sentiment en kitsch. Zo mooi als een Miyazaki, maar inhoudelijk zwakker.

zalen: Galeries, UGC Gulden Vlies