Film: Monsieur Etrimo

Ook al wordt er een markant figuur geportretteerd, deze documentaire is iets te schools (braaf & chronologisch, pratende koppen & leuke archiefbeelden) en anekdotisch ("hij durfde niet paard te rijden") om aan te raden aan mensen zonder interesse in Brussel. Maar zijn wij zulke mensen? Ik dacht van niet.

Monsieur Etrimo moet je kennen als je wilt begrijpen waarom Brussel er vandaag uitziet zoals het eruitziet. Etrimo stond voor Société d'Études et de Réalisations Immobilières en Faveur des Classes moyennes en was samen met concurrent Amelinckx de vastgoedgigant die Brussel na de Tweede Wereldoorlog volbouwde.

Aan het hoofd stond de excentrieke Jean-Florian Collin. Die had in de jaren 1930 nog enkele modernistische art-decoappartementen gebouwd, zoals het fraaie Palais du Congo in Elsene. Na de oorlog had hij het zakelijk briljante idee om in te spelen op de droom van iedere Belg om eigenaar te zijn van zijn eigen woonst.

Door hoge, op rudimentaire legobouwsels lijkende gebouwen neer te zetten met honderden identieke appartementen, kon hij de prijzen laag houden. In 1970 alleen al was Etrimo goed voor 4.300 appartementen, 660 studio's en 2.500 garages. De in bontmantels gehulde Collin ging prat op een sociaal engagement, maar vergaarde en verbraste fortuinen door boten te kopen en dagenlange feesten te organiseren op zijn kasteel in Faulx-les-Tombes. Hij stierf in 1985, arm en anoniem. Maar Brussel draagt onmiskenbaar zijn stempel.

zalen: Vendôme