Film: Miss Julie

Als het klopt dat er toneelstukken zijn die je moet hebben gezien, dan is Fröken Julie van de Zweed August Strindberg er daar een van. Een knecht en de dochter van de graaf zwepen elkaar op tijdens een noodlottige midzomernacht en moeten tegen het ochtendgloren de gevolgen van hun gevaarlijke spel onder ogen komen.

Het is man tegen vrouw, ondergeschikte die droomt van een hogere positie op de sociale ladder tegen vogeltje dat tegen de tralies van haar gouden kooi aanvliegt, de oude tijden tegen de nieuwe tijden, passie tegen rede, bier tegen wijn.

De grote Liv Ullmann is net als haar man, leermeester en regisseur Ingmar Bergman, zwaar onder de indruk van Strindberg en maakt met de verfilming van Fröken Julie een droom waar. Goed voor haar. Iets minder voor ons. Ullmann slaagt er niet in om met de filmische middelen te verduidelijken waarom er borden sneuvelen, waarom Jessica Chastain en Colin Farrell de hele tijd tegen elkaar staan te roepen en een flirt levensbedreigend is. Enkel te zien als je niet gelooft dat Farrell zo'n rol aankan en als je zoals ik in een fase zit dat je maar geen genoeg krijgt van de sublieme Jessica Chastain. De vele close-ups van haar door het licht betoverde gezicht zijn van een bedwelmende klassieke schoonheid.

zalen: UGC Gulden Vlies