Film: The judge

"This family is a fucking Picasso painting," merkt een nijdige Robert Downey Jr. op in The judge. En hij zinspeelt meer op de horror van Guernica dan op de zachte kleuren van een vroeg kubistisch doek van de Spaanse meester.

Downey Jr., messcherp zoals altijd, speelt een gladde advocaat uit Chicago. Met zijn vader (Robert Duvall), een gerespecteerd rechter in een slaperig stadje in Indiana, heeft het nooit geklikt. Het ijs tussen deze even koppige als intelligente mannen gaat breken wanneer de trotse rechter de hoofdverdachte wordt van een dodelijk ongeval met vluchtmisdrijf en hij juridische steun nodig heeft.

Verstoppertje spelen achter abstractie doet deze eerste meer artistieke en emotioneel volwassen film van comedy guy/regisseur David Dobkin (The wedding crasher) niet: dit met pathos en tonnen emotionele rush gemixte duel tussen Downey Jr. en Hollywood-legende Duvall is gesneden mainstreamkoek. Maar dan zo gevoelig en onderhoudend als een Frank Capra-melodrama, zo krachtig en doortrapt als een rechtbankthriller à la John Grisham en zo gevat als een grappige bumpersticker. Robert Downey Jr. en Robert Duvall zijn pure Hollywood-jazz: een woeste fusie van twee stijlen die voor intensiteit zorgt.

zalen: Kinepolis, UGC Gulden Vlies