Expo Adam Henry: zoek de verschillen

Adam Henry speelt met spiegeling en herhaling in gestroomlijnde schilderijen. Het resultaat is abstracte kunst met een conceptuele lading.

Sommige kunstenaars krijgen weleens het verwijt dat ze altijd hetzelfde werk schilderen, anderen gaan het juist opzettelijk doen. Zoals Adam Henry voor zijn tweede solo bij Meessen De Clercq.

Als je binnenstapt in de galerie, zie je in de linkerzaal op het eerste gezicht vier identieke schilderijen. Het zijn doeken in verticaal formaat met een melkachtig, glanzend wit oppervlak. Daarop staan zes zwarte stippen. Die worden omcirkeld door lichte toetsen in paars, geel, groen, blauw en oranje die lijken uitgevoerd met een spuitbus. De kleuren – die verwijzen naar de kleurenleer van Goethe – zijn echter altijd een kwartslag gedraaid volgens het lichtspectrum.

In de gestroomlijnde werken lijkt de hand van de kunstenaar volledig verbannen. Alsof de schilderijen zijn gemaakt door een machine – wat nog wordt benadrukt door het gebruik van industriële verf. Maar door quasi identieke werken te schilderen, roept elk schilderij, hoe subtiel en minimaal ook, zijn uniciteit uit. Daardoor nodigt Henry de toeschouwer juist uit tot beter en aandachtiger kijken en tot een zoektocht naar het verschil.

Daar gaat hij nog verder mee spelen door in de zaal ertegenover vijf schilderijen te tonen, waarvan één omgeven wordt door grote haken op de muur. De kunstenaar geeft ermee aan dat het werk identiek is aan een van de andere aan die muur – wat op zich in een fysiek medium zoals schilderkunst haast onmogelijk is. Aan de toeschouwer om op speurtocht te gaan.

Ook elders speelt Henry met spiegeling en herhaling. Bijvoorbeeld door een werk op identiek dezelfde plaats te hangen waar het eerder te zien was in zijn eerste solo in de galerie. Of door een video te tonen van een blauw zeil dat wappert uit het venster van een vervallen gebouw. Dezelfde, identieke actie werd door twee verschillende mensen gefilmd waardoor Henry, zoals in de hele expo, speelt met subtiele noties van uniciteit en verschil. Een picturale stijl die knap is, maar op zich niet echt vernieuwend, weet hij zo handig conceptueel op te laden. Smooth, net zoals het glanzende oppervlak van zijn doeken.

Adam Henry: repetition (repetition)

data: > 16/5

waar: Meessen De Clercq, Abdijstraat 2a, Brussel