Arte Povera A-Z, deel 1 in CC Strombeek

Groot was de verbazing in de culturele wereld over het nieuws om, in volle besparingstijd, een nieuw cultureel centrum te laten oprijzen in Ruisbroek, in de op zich al goed bedeelde Vlaamse Rand. En dat terwijl bestaande instellingen zoals het onvolprezen CC Strombeek, dat ondanks schitterend werk dat het niveau van het gemiddelde cultuurcentrum ver overstijgt, zwaar ondergesubsidieerd is. Ook de huidige expo, het eerste deel van een tweeluik over arte povera, getuigt van museale ambitie.

Akkoord, we hebben de laatste tijd al behoorlijk wat arte povera achter de kiezen gestoken (een groepsexpo bij Albert Baronian, een solo van Jannis Kounellis bij Almine Rech…). Maar in Strombeek slaagt men erin om naast een paar iconische werken, zoals het artificiële moestuintje met groene kolen van Piero Gilardi of de berg laurierbladeren met daarop een uitvergrote nagel in glas van Giuseppe Penone, ook minder bekende namen voor te stellen. Zoals de vroeg overleden Pino Pascali, waarvan hier een reeks zwart-witfoto's te zien is van in elkaar geknutselde wapens. Het werk is minder cerebraal, speelser en meer poppy dan we gewoon zijn van arte povera, de kunststroming die in de nasleep van de industriële opleving van Italië gebruikmaakte van 'goedkoop materiaal' uit de natuur of de industrie.

En dat is het knappe aan deze expo: hoe, op een beperkte oppervlakte, toch een coherent overzicht wordt geboden van de belangrijkste spelers. Het gaat daarbij om kunstenaars die weliswaar deel uitmaken van eenzelfde stroming, maar er toch vaak een aparte invulling aan gaven. Aan de expo ging grondige research vooraf, zoals blijkt uit de bijbehorende gratis publicatie en het archiefmateriaal in de vorm van video's en foto's die het geheel context geven. Met het jonge geweld Dario D'Aronco (1980) krijgt het gedachtegoed ook een hedendaagse invulling. Bellissimo!

Arte Povera A-Z, deel 1

data: > 30/10, ma > za van 10 > 22.00 + zo van 10 > 18.00

tickets: gratis

waar: CC Strombeek, Strombeek-Bever