Charlize Theron schittert in Young Adult

Herinnert u zich Juno nog, de tragikomedie over een tienerzwangerschap die zo scherp en fris was? Jason Reitman en Diabolo Cody, de regisseur en de scenariste van die film zijn opnieuw met elkaar in zee gegaan. Een 'Juno 2' is 'Young Adult' niet geworden maar de zwarte humor en de opgestoken middenvinger naar hypocrisie (zowel de schijnheiligheid die je in het echte leven tegen komt als die van de Amerikaanse cinema) zijn behouden gebleven.

Het hoofdpersonage is een zelfzuchtig, verwaand, zelfdestructief kreng in het begin van de film en is dat op het einde eigenlijk nog altijd. Voor de levensles moet u in zaal zever zijn. Een uitmuntende Charlize Theron is heerlijk gemeen zonder in een karikatuur te vervallen. Haar Mavis Gary is een gescheiden schrijfster die niet van de drank kan blijven en op automatische piloot romans voor adolescenten schrijft.

Zogezegd om het huwelijk van haar voormalige beau en kersverse vader (Patrick Wilson) kapot te krijgen maar misschien ook wel in een reflex om uit een doodlopende straat te geraken, keert ze terug naar het dorp waar ze opgroeide. In dat dorp beleefde ze haar enige echte triomf: als niet op haar mond gevallen schoonheidskoningin lag elke jongen op de middelbare school aan haar voeten en werd ze door elk meisje benijd. De terugkeer is één teleurstelling. Haar fanclub is fel uitgedund. Ze schiet nog het best op met iemand die ze tijdens de schooljaren geen blik waardig gunde want een sukkelende nerd.

Vandaag is Matt (sterk spel van ene Patton Oswalt) de enige bij wie ze echt terecht kan, de enige die haar durft zeggen hoe de kaarten liggen. De terugkeer is ook een teleurstelling omdat het dorp nauwelijks veranderd is ten opzichte van het dorp waar ze uit weg gelopen is. Naar de maan met het 'Oost, West, thuis best' idee. Het goede nieuws: al die bittere ellende is geen brandstof voor deprimerend of belerend drama maar voor een aangenaam wegkijkende zwarte komedie.

Zuid-Afrikaans blondje van de week

Charlize Theron is soms de schoonheidspop van dienst. Dat ze ook een goeie actrice met een mooi parcours, bewijzen de volgende films.

The Devil's Advocate (1997)
Leuke thriller over een advocaat die zijn ziel aan Satan verkoopt. Al Pacino ontbindt zijn duivels maar wanneer breekt ons hart? Wanneer bekend raakt wat hij met de schattige, jonge Charlize gedaan heeft.

The Yards (1999)
Onderschat melancholisch misdaaddrama van de regisseur van Little Odessa en We Own the Night. Theron speelt de nicht van Mark Wahlberg en het droommeisje van Joaquin Phoenix en creëert zo turbulentie.

Monster (2003)
Met haar looks kan ze voor Marilyn Monroe doorgaan maar ze won een Oscar voor haar vertolking van Aileen Wuornos, een lelijke prostituee die na een reeks verkrachtingen mannen in serie vermoordde.

The Burning Plain (2008)
Een drama over vrouwelijkheid, littekens, moederschap en schuldgevoelens van Guillermo Arriaga, de Mexicaan die de scenario's schreef van Amores Perros, 21 grams en Babel. Theron heeft weinig nodig om zware innerlijke blessures te suggereren.

Prometheus (2012)
In Snow White and the Huntsman mag Theron straks schmieren als stiefmoeder-koningin van Sneeuwwitje. Wij kijken vooral uit naar haar rol in Prometheus, Ridley Scotts terugkeer naar het genre dat hem tot zijn beste werk inspireerde: Alien en Blade runner.

zalen: Kinepolis, UGC De Brouckère, UGC Gulden Vlies