Etherische postmetal van Amenra klinkt als pletwals

Tom Peeters
© Agenda Magazine
20/12/2012
De trage, (mee)slepende etherische postmetal van Amenra klinkt als een pletwals en zet tegelijk de tijd even stil. Genoeg om na jaren ploeteren in de underground een contract uit de brand te slepen bij het invloedrijke Amerikaanse Neurot Recordings. “Waarom?”, vroegen we frontman Colin H. Van Eeckhout. Toeval of niet, het bleek ook zijn favoriete vraag te zijn.

Lang geleden zaten drie van de vier groepsleden van Amenra in dezelfde hardcoreband, maar op een bepaald moment waren ze de clichés beu. Ze wilden iets met meer buik én brains. "Dit tragere, logge, repetitieve geluid zit veel dichter op onze huid," zegt frontman Colin Van Eeckhout. "We zijn ervan uitgegaan dat als we echt ons hart en onze ziel in onze muziek stopten, de mensen dat ook zouden voelen. Eigenlijk zijn we egoïstischer geworden. Toen we 16 waren hielden we nog rekening met wat de anderen van ons dachten. Daar zijn we bij Amenra bewust mee gestopt. Het moest introspectiever, relevanter, zinvoller. De eerste vraag die wij ons stellen is: waarom? Als daar geen klaarblijkelijk antwoord op is, dan doen we het liever niet."

Amenra bestaat al dertien jaar. Hoe komt het dat we nu pas voor het eerst van jullie horen?
Colin H. Van Eeckhout:
In thuisbasis Kortrijk kent men ons wel degelijk, en via het internet en vele tournees hebben we ook een trouwe buitenlandse fanbasis. Voor veel mensen is het een verrassing dat onze show in de AB meteen uitverkocht was, maar de subscene waar we in vertoeven is heel trouw. We hoeven niet gepusht te worden door de mainstream media. Vandaar dat we weleens onder de radar passeren.

Daar zou weleens verandering in kunnen komen nu jullie nieuwe plaat, Mass V, verschijnt op het label van Neurosis, de peetvaders van de sludge metal.
Van Eeckhout:
Het is alvast een van de bands die ons sterk beïnvloeden, ook al is onze sound wat minimaler. We houden bewust vast aan een basisinstrumentarium zonder synths. Door ons contract op Neurot zal de plaat sowieso beter verdeeld worden. Zelfs al zou er alleen maar bagger op staan, dan nog zouden veel mensen ze cool vinden, precies door de uitdrukkelijke goedkeuring van het label achter Neurosis.

Fijne bijkomstigheid is dat de plaat ook verschijnt in de VS. Plannen?
Van Eeckhout
: We mogen Amerika niet meer binnen! Als je op tournee wil door de VS moet je je een werkvergunning van 2.000 dollar aanschaffen, maar dan scheur je je broek er natuurlijk aan. Als de douane tijdens vroegere tournees vragen stelde over onze instrumenten of zo, losten we dat op door te zeggen dat we bij enkele vrienden in New York gingen opnemen. Maar op onze vorige tournee maakten we de fout een ommetje langs Canada te maken. Nu staan we op een zwarte lijst van zwartwerkers. Da's jammer, maar anderzijds: de wereld is groot genoeg. We kunnen nog altijd naar Rusland, Australië, Japan…

Terug naar Mass V, de opvolger van Mass I, II, III en IIII: tracks als 'Dearborn and Buried' en 'À mon âme' duiden op een zoektocht naar de innerlijke mens.
Van Eeckhout:
De beeldspraak van de mis hebben we altijd behouden. Een mis is voor ons niets anders dan een moment van introspectie. Een preek, een passage uit de Bijbel of een streepje zware muziek: het kan allemaal een moment van bezinning inluiden. Met mijn teksten zet ik het procesmatige, het cyclische van het leven in de verf. Nu drie van de vier groepsleden vader zijn geworden, worden we daar meer dan ooit mee geconfronteerd.

Neurosis-zanger Scott Kelly is jullie gast in de AB. Hij zingt ook mee op 'Nowena I 9.10'. Euh…
Van Eeckhout:
De titel is een verwijzing naar de noveenkaars… en onze cd is opgenomen in negen dagen. Door dat streepje erbij te zetten wordt het een anagram van de namen van mijn kinderen: Ian en Owen, die zijn geboren op 10 september.
Amen.

Sold Out!

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni