Het Hamiltoncomplex: meisjes van dertien

Fotograaf David Hamilton maakte niet altijd even onschuldige beelden van prille pubermeisjes. Na Dutroux kon hij zijn winkel sluiten. Want niet alleen meiden maar ook tijden veranderen, toont Lies Pauwels.

Dertien meisjes van dertien verzamelde theatermaakster Lies Pauwels voor zich op het podium, om een voorstelling te maken die daardoor op heel wat aandacht en bijval kan rekenen. Lies Pauwels: "Ik had op voorhand het gevoel dat het erop of eronder zou zijn, maar blijkbaar hebben we toch de voorstelling kunnen maken die we in ons hoofd hadden."

Pauwels had het idee hiervoor al heel lang, maar het was wachten op iemand die de onderneming wilde produceren. Ze begon haar 'research' al een paar jaar geleden met een workshop bij BRONKS. De meisjes van toen zijn ondertussen vijftien, en zijn al komen kijken hoe hun opvolgsters het er nu afbrengen. Toch is dit niet zozeer – of niet alleen – een voorstelling over de vrouwelijke puberteit of hoe het is om dertien jaar te zijn. Pauwels: "Het was nooit mijn bedoeling om een voorstelling te maken over ontluikende vrouwen. Dit is voor mij een voorstelling over kantelmomenten. Ik ben ook heel veel met maatschappelijke aspecten bezig geweest. We leven in een tijd waarin er op allerlei vlakken – technologisch, economisch, ecologisch, politiek – van alles aan het veranderen is. De meisjes van dertien zijn voor mij een metafoor voor wat het betekent als er iets onherroepelijk verandert."

Alsof dertien meisjes van dertien op de scène zo al niet opmerkelijk genoeg zijn, zette Pauwels er ook nog eens een bodybuilder naast. Die hoorde ook al van bij het begin bij de plannen. Laat zo'n spiermassa zich makkelijk regisseren? Pauwels: "Stefan Gota is eigenlijk iemand die vroeger bodybuilder was en voor de voorstelling weer wat is gaan bijtrainen. Maar hij is ook enorm in theater geïnteresseerd en is trouwens pas aan het RITCS beginnen studeren. Met zo iemand kan je natuurlijk veel verder gaan op een scène. Hij heeft ook veel vertrouwen kunnen geven aan de meisjes. Met een echte bodybuilder hadden we die interactie – die heel mooi en cruciaal is – niet zo ver kunnen laten gaan."

Constant kantelen
Is de confrontatie tussen die meisjes en een bodybuilder niet wat op het randje? "Het is maar hoe je daarnaar kijkt. Die bodybuilder is ook mijn autoritaire figuur, mijn conservatieve figuur, mijn vaderfiguur. Natuurlijk is dat randje ook een deel van het onderwerp. Maar voor mij is dit een gelaagde voorstelling waar iedereen het zijne in kan vinden. Het is een volle voorstelling die constant kantelt en herdefinieert wat er aan de hand is en de vraag stelt waar we nu staan. Waar gaat het allemaal naartoe en hoe verhoud ik mij daarmee? Daarover gaathet voor die meisjes, maar ook voor ons volwassenen."

Het Hamiltoncomplex maakt gebruik van tekst, dans en muziek, maar Lies Pauwels' eerste grotezaalvoorstelling in België ziet er ook nog eens heel goed uit. Pauwels: "Ik heb wel al voor de grote scène gewerkt voor het National Theatre of Scotland en het Manchester International Festival. Daar heb ik decorontwerpster Chloe Lamford leren kennen en ik vond het spannend om haar nu hier te vragen voor de scenografie. Omdat de Britse manier om met decor om te gaan toch wat anders is dan de cynischere en abstractere Europese manier. Als je een grote scène krijgt, moet je die ook soigneren."

Theater op de middag: Het Hamiltoncomplex

data: 6/10, 12.40

leeftijd: 13+

waar: Bozar, Brussel-Stad