nieuw album bij Muziekpublique: Malick Pathé Sow en Bao Sissoko

In 2008 bracht concertorganisator Muziek-publique zijn eerste album uit, Maayo men van Malick Pathé Sow. Vier jaar en vier releases later slaan de twee opnieuw de handen in elkaar, dit keer in de vorm van een duoalbum met Bao Sissoko. Akoestische Senegalese blues, op 22 september voorgesteld in de Molièrezaal.

M et Aduna, met Malick Pathé Sow op zang en hoddu (Senegalese luit) en Bao Sissoko op kora (West-Afrikaanse harp), levert het label Muziekpublique een schot in de roos: een prachtplaat vol heerlijke akoestische Afrikaanse blues.

Zowel Malick Pathé Sow als Bao Sissoko is midden jaren 1990 in Brussel gestrand. Sow was op tournee met de Senegalese ster Baaba Maal, bij wie hij jarenlang hoddu speelde. Sissoko toerde vaak door Europa met de groep Ngaari Laaw. Ze zijn om heel verschillende renenen hier gebleven: bij Sissoko gaf de liefde de doorslag, terwijl Sow het steeds moeilijker kreeg met de autoriteiten van Mauritanië, het land aan de andere oever van de Senegal-rivier.

Sow maakt deel uit van de Peul, een volk dat aan beide kanten van de rivier woont. Sow was een veelgevraagd muzikant in Mauritanië, maar de autoriteiten konden zijn kritische blik niet altijd smaken. Uit veiligheidsoverwegingen besloot hij in Frankrijk te blijven, al was hij ook vaak in Brussel met zijn groep Welnere. Het was maar een kwestie van tijd alvorens hij zich in Brussel vestigde, in Matonge.

De twee leerden elkaar in Senegal kennen, maar het is pas in Brussel dat ze samen zijn gaan spelen. Sissoko, tien jaar jonger, herinnert zich nog goed hoe hij opkeek naar Sow. "Ik had verschillende cassettes van hem. En hij speelde in de groep van Baaba Maal, de grootste Senegalese muzikant. Daar keek iedereen naar op." En Sow: "Bao was een van de jonge muzikanten over wie ik het meest hoorde spreken, hij wekte mijn interesse. Bij zijn aankomt in Brussel nam ik hem op in mijn groep Welnere. Toen ik in 2008 een samenwerking aanging met Muziekpublique, ben ik van een grote band van twaalf muzikanten overgeschakeld naar een akoestisch kwartet. Sindsdien is Bao mijn rechterhand."

Een duo vormen ligt in deze moeilijke tijden voor de muziekindustrie voor de hand, maar toch gaven artistieke redenen de doorslag. "Met twee krijgen we elk veel meer ruimte om ons uit te drukken en de akoestische klanken van onze instrumenten verder te verkennen."

"We zijn van verschillende etnieën, maar dat belet ons niet samen muziek te maken, want eigenlijk maken we allemaal deel uit van hetzelfde geheel, de Mandinkacultuur van het voormalige rijk van Mali dat zich uitstrekte van Senegal en Guinee over Mali en Ivoorkust tot in Burkina Faso," vertelt Sow. "Voor onze composities halen we inspiratie uit dat hele Mandinkarijk. Onze muziek is een reis door West-Afrika."

De titel Aduna staat voor 'de wereld', 'het universum' en is een eerbetoon aan de krachten van de natuur. "Het universum fascineert ons. De fonkelende sterren, het heelal, het donderende onweer... Wij zijn gelovig en schrijven dat toe aan God, anderen denken daar anders over, maar in feite maakt het niet uit," zegt Sow. "Met de titel verwijzen we ook naar de klimaatopwarming en destructie van de natuur. Dat staat haaks op onze manier van denken."

Songwriter Malick Pathé Sow toont zich in zijn teksten bezorgd om zijn medemens. 'Ndaw welnde' gaat over een prachtige dag, de dag waarop we wakker worden in een wereld zonder oorlog. Twee nummers gaan over vrouwenrechten. "'Fedde' is opgedragen aan de gelijknamige organisatie die opkomt voor vrouwenrechten en gendergelijkheid, iets wat nog niet vanzelfsprekend is in Senegal. Vrouwen zijn nochtans een ontzettend belangrijke schakel in de ontwikkeling van Afrika," vertelt Sow gedreven. "'GAMS' hebben we opgedragen aan een ngo die ijvert voor de afschaffing van vrouwenbesnijdenis, een pijnlijke en soms dodelijke genitale verminking van vrouwen. Die ngo is opgericht door onze landgenote Kadiatou Diallo, die zich opgewerkt heeft van analfabeet tot directrice van een organisatie. Respect!"

'Tumburanke' gaat over migratie vanuit het standpunt van de Afrikaan. "Sommige mensen vluchten voor hun leven, anderen migreren om geld naar hun familie te kunnen sturen. Het is schrijnend om te zien hoe jonge mannen hun leven riskeren in wankele bootjes, gewoon omdat ze hun familie niet willen zien verkommeren," zegt Sow. "Je hoort nu spreken over een invasie van Afrikanen in Europa. Maar men vergeet dat het de voorbije eeuwen omgekeerd was: toen was er een Europese invasie in Afrika. We mogen niet vergeten wat er gisteren gebeurd is, we moeten onze deuren openen. Want als je buurman je uitnodigt voor een kop thee, dan gooi je daarna je deur toch niet dicht?"

Aduna wordt voorgesteld op 22 september om 20 uur bij Muziekpublique, Naamsepoortgalerij, Elsene