Niet alleen in de Vlaamse Rand rond Brussel botsen taal en identiteit. Ook in Duitstalig België is er interactie tussen verschillende culturen. Journalist en Walloniëkenner Guido Fonteyn schreef 'Grensgebied' over dit oostelijke deel van ons land. Hij legt een aantal verbanden met de Rand rond Brussel.

Guido Fonteyn is een Brusselaar met kennis en liefde voor Wallonië. Ook het gedeelte waar het Duits de voertaal is. Hij presenteert een nieuw boek over het grensgebied van Voeren tot Sankt Vith.

Hij ziet er heel wat gelijkenissen met de Rand: "Als ik naar Sankt Vith rijdt aan de grens met België zijn alle Franstalige borden overschilderd, net zoals bijvoorbeeld aan het gemeentehuis in Wemmel."

De 75.000 Duitstaligen Belgen delen een grensgebied met hun Franstalige landgenoten. "Maar ze willen verder," zegt Fonteyn. "Ze willen een eigen provincie, los van Luik. Vandaar hun anti-Franstalig karakter."

Het verhaal van de Oost-kantons en het Duitstalige België verklaart voor een stuk waarom Franstaligen zich doorheen de jaren verdrukt voelen. "We hebben altijd de indruk dat de Franstaligen voortdurend vooruitgaan. Maar op een objectieve manier gaan ze achteruit. Tot in 1956 was het Duits bijvoorbeeld verboden in het grensgebied, zowel op school als bij de administratie. Nu spreekt iedereen het. De Franstaligen hebben zich moeten terugtrekken."

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Samenleving, Politiek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni